موسیقی ما - حالا درست 47 سال از آن زمان که «محمدرضا لطفی» و «هوشنگ ابتهاج» تصمیم به راه‌اندازی انجمن «چاووش» گرفتند، می‌گذرد؛ چیزی نزدیک به نیم‌قرن. اما در سال 57 بود که این انجمن به «کانون» بدل شد و شد مهم‌ترین مرکز موسیقایی ایران در قرن معاصر؛ کانونی که در طول حیاتِ نه‌چندان بلند خویش، 12 آلبوم موسیقی (چاووش 1 تا 12) را منتشر کرد؛ آثاری ابتدا هنری و بعد تحت تأثیر اتفاقات جامعه با رنگ‌وبوی سیاسی.
 
محدود کردن «چاووش» به فعالیت‌های هنریِ صرف، نادیده گرفتن بخش مهمی از تاریخ این کانون موسیقایی است؛ همان‌طور که وابسته دانستن‌ آن به اتفاقات و جریانات سیاسی نیز مشکل‌ دیگری در مطالعات این کانون شکل می‌دهد. اعضای آن کانون -که حالا همه‌شان جزء بزرگان موسیقی ایران هستند- علاوه بر آنکه صدای گویای نسل خود بودند و مهم‌ترین اتفاقات موسیقایی را با زبان موسیقی بیان کردند، توانستند موسیقی ایران را به لحاظ نوازندگی و خوانندگی، با تحولات بسیاری همراه و همه با یک هدف مشترک، رنگ‌آمیزی جدیدی را به موسیقی ایران وارد کنند که تا پیش از آن وجود نداشت. آنها موسیقی سنتی ایران را سال‌ها گسترش دادند.
 
کانون «چاووش» شامل گروه «شیدا» (به سرپرستی و آهنگسازی محمدرضا لطفی) و گروه «عارف» (به سرپرستی پرویز مشکاتیان و آهنگ‌سازی مشکاتیان و حسین علیزاده) بود. فعالیت‌های این کانون با مهاجرت «لطفی» و «علیزاده» در سال‌ 63 تعطیل شد و آخرین برنامه‌‌ی این کانون در سال ۱۳۶۷ با آهنگسازی حسین علیزاده و آواز شهرام ناظری در تالار وحدت روی صحنه رفت.
 
حالا «هانا کامکار» و «آرش رئیسیان» تلاش کرده‌اند تا با مستند «چاووش؛ از درآمد تا فرود» بخشی از تاریخ این کانون را برای اولین بار بیان کنند. مستندی که سال‌های زیادی از عمر سازندگان‌اش را معطوف خود کرده است.
 
جمعه‌ی گذشته، آئین گشایش مستند «چاووش؛ از درآمد تا فرود» در پردیس چارسوی تهران برگزار شد. در این برنامه، جمعی از هنرمندان مطرح عرصه موسیقی و سینما و همچنین چهره‌های فرهنگی در کنار برخی از اعضای کانون چاووش حضور داشتند.
 
پیش از شروع نمایش فیلم، هانا کامکار اکران این فیلم را به سرانجام‌رساندن طریقی شانزده ساله دانست و از تمام کسانی که در این مستند به صحبت پرداخته‌اند، تشکر کرد.
 
رئیسیان نیز به این نکته اشاره کرد که این اثر تنها از روی عشق و علاقه به موسیقی ایرانی ساخته شده و آنها تلاش کرده‌اند تا یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین مقاطع موسیقی ایران را ثبت کنند: «این فیلم یک سند تاریخی است و افتخار دارم که در طول زندگی‌ام کنار خانم کامکار این فیلم را تهیه کنم.»

> عکس‌های این مراسم را اینجا ببنید