عکس ها: یلدا ذبیحی
گزارشی از اجرای ارکستر سمفونیک تهران در تالار وحدت
موسیقی ما - ارکستر سمفونیک تهران در حالی دو شب گذشته در تالار وحدت به روی صحنه رفت که مجموعهای متنوع از قطعات مختلف را به روی صحنه برد و در دو قطعه از این اجرا نیز عبدالحسین مختاباد و امیر تاجیک به اجرای برنامه پرداختند.
البته در این بین نیز در حین اجرای یکی از قطعات نادر مرتضیپور در حرکتی نمادین و غافلگیر کننده سن را ترک کرد و در انتهای این قطعه به روی سن بازگشت تا نشان دهد نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران از چنان قابلیتهایی برخوردارند که بدون حضور رهبر نیز میتوانند قطعات را اجرا کنند.
ارکستر سمفونیک تهران در این اجرا که رهبری آن را نادر مرتضیپور بر عهده داشت برنامه خود را در حالی در تالار وحدت از ساعت ۳۰/۲۱ آغاز کرد که تقریبا تمامی صندلیهای این سالن را مخاطب این ارکستر پر کرده بودند.
اولین قطعه اجرایی این ارکستر که از حضور میهمانان ویژهای چون مصطفی کمال پورتراب، سید محمد میرزمانی (مدیرکل دفتر موسیقی) و حسن ریاحی (دبیر بیست و هفتمین جشنواره موسیقی فجر) نیز بهره میبرد به اجرای قطعه «طرح حرم» از ساختههای ابراویز اختصاص داشت.
این قطعه از جمله قطعات خاطره انگیز سالهای ابتدایی پس از پیروزی انقلاب ۵۷ بود که مردم آن را با این بیت «اگر دشمن به ما تازد، که خون عاشقان ریزد/ من و ساقی بهم سازیم و بنیادش براندازیم» به خاطر میآورند. البته ارکستر سمفونیک تهران این قطعه را به صورت بیکلام اجرا کرد.
قطعه «طرح حرم» همچون سایر قطعات مرتبط با رویدادهای انقلاب ۵۷ کشورمان از حالتی حماسی و ضرب آهنگی کوبنده و البته ساختاری ساده برخوردار بود که کمی با رپرتوارهایی که از ارکستر سمفونیک تهران در گذشته شنیده شده بود تفاوت داشت.
در بخش بعدی این کنسرت عبدالحسین مختاباد به روی سن آمد تا قطعه خاطره انگیز دیگری با عنوان «خوشه چین» را که این بار از آثار روح الله خالقی (به خوانندگی بنان) انتخاب شده بود اجرا کند. هر چند اجرای چنین قطعاتی که بیشتر به ارکستراسیون ارکستر ملی نزدیک است برای ارکستر سمفونیک عجیب به نظر میرسید اما در مجموع مخاطبان اجرای کم نقصی را از مختاباد شاهد بودند.
در بخش دیگر برنامه باز هم ارکستر سمفونیک تهران دست به غافلگیری مخاطبانش زد و این بار امیر تاجیک به روی صحنه آمد تا قطعه «فجر بیداری» از ساختههای سهیل دهبستی را اجرا کند. در این بخش گروه کر نیز خواننده ارکستر سمفونیک تهران را همراهی کرد و با وجود اینکه امیر تاجیک از نظر ظاهری با چهرهای متفاوتتر و موهایی سپید شده به روی صحنه آمده بود اما از عهده اجرای این قطعه که از فرم چندان نیز پیچیده نبود به خوبی بر آمد.
پایان بخش این قسمت به اجرای «سوئیت سمفونی ایران» از ساختههای حسن ریاحی (دبیر بیست و هفتمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر) اختصاص داشت که با تشویق حاضران در سالن همراه بود. ارکستر سمفونیک تهران پس آنتراکی ۱۵ دقیقهای در میان تشویقهای حاضران یکبار دیگر به روی صحنه آمد تا در بخش دوم برنامه رپرتواری متفاوتتر از بخش اول برنامه را اجرا کند. نادر مرتضیپور در این بخش اورتور لالو را رهبری کرد که به نسبت قطعات قسمت اول برنامه فضایی کلاسیکتر داشت.
قطعه بعدی که ارکستر سمفونیک تهران اجرا کرد «سوئیت گایانه» از ساختههای آرام خاچاطوریان بود که همچون قطعه قبلی، اجرایی بهتر از قسمت اول برنامه داشت. در بخش پایانی کنسرت نیز قطعه «لزگین کا» از «سوئیت گایانه» قرار بود اجرا شود که نادر مرتضیپور در حرکتی جالب و نمادین پس از شروع قطعه صحنه را ترک کرد تا ارکستر سمفونیک تهران بدون رهبر این قطعه را اجرا کند. درست زمان اجرای چند میزان پایانی «لزگین کا» مرتضیپور به روی سن بازگشت تا با این حرکت خود بگوید اعضای ارکستر سمفونیک تهران نوازندگان بسیار قابل و توانمندی هستند و بدون حضور رهبر ارکستر نیز میتوانند قطعات را به خوبی اجرا کنند.
پس از پایان قطعه آخر رپرتوار اصلی این کنسرت، تشویقهای ممتد حاضران در سالن باعث شد تا مرتضیپور قطعه «رقص دایره» را به عنوان بخش بیز برنامه رهبری کند.
البته در این بین نیز در حین اجرای یکی از قطعات نادر مرتضیپور در حرکتی نمادین و غافلگیر کننده سن را ترک کرد و در انتهای این قطعه به روی سن بازگشت تا نشان دهد نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران از چنان قابلیتهایی برخوردارند که بدون حضور رهبر نیز میتوانند قطعات را اجرا کنند.
ارکستر سمفونیک تهران در این اجرا که رهبری آن را نادر مرتضیپور بر عهده داشت برنامه خود را در حالی در تالار وحدت از ساعت ۳۰/۲۱ آغاز کرد که تقریبا تمامی صندلیهای این سالن را مخاطب این ارکستر پر کرده بودند.
اولین قطعه اجرایی این ارکستر که از حضور میهمانان ویژهای چون مصطفی کمال پورتراب، سید محمد میرزمانی (مدیرکل دفتر موسیقی) و حسن ریاحی (دبیر بیست و هفتمین جشنواره موسیقی فجر) نیز بهره میبرد به اجرای قطعه «طرح حرم» از ساختههای ابراویز اختصاص داشت.
این قطعه از جمله قطعات خاطره انگیز سالهای ابتدایی پس از پیروزی انقلاب ۵۷ بود که مردم آن را با این بیت «اگر دشمن به ما تازد، که خون عاشقان ریزد/ من و ساقی بهم سازیم و بنیادش براندازیم» به خاطر میآورند. البته ارکستر سمفونیک تهران این قطعه را به صورت بیکلام اجرا کرد.
قطعه «طرح حرم» همچون سایر قطعات مرتبط با رویدادهای انقلاب ۵۷ کشورمان از حالتی حماسی و ضرب آهنگی کوبنده و البته ساختاری ساده برخوردار بود که کمی با رپرتوارهایی که از ارکستر سمفونیک تهران در گذشته شنیده شده بود تفاوت داشت.
در بخش بعدی این کنسرت عبدالحسین مختاباد به روی سن آمد تا قطعه خاطره انگیز دیگری با عنوان «خوشه چین» را که این بار از آثار روح الله خالقی (به خوانندگی بنان) انتخاب شده بود اجرا کند. هر چند اجرای چنین قطعاتی که بیشتر به ارکستراسیون ارکستر ملی نزدیک است برای ارکستر سمفونیک عجیب به نظر میرسید اما در مجموع مخاطبان اجرای کم نقصی را از مختاباد شاهد بودند.
در بخش دیگر برنامه باز هم ارکستر سمفونیک تهران دست به غافلگیری مخاطبانش زد و این بار امیر تاجیک به روی صحنه آمد تا قطعه «فجر بیداری» از ساختههای سهیل دهبستی را اجرا کند. در این بخش گروه کر نیز خواننده ارکستر سمفونیک تهران را همراهی کرد و با وجود اینکه امیر تاجیک از نظر ظاهری با چهرهای متفاوتتر و موهایی سپید شده به روی صحنه آمده بود اما از عهده اجرای این قطعه که از فرم چندان نیز پیچیده نبود به خوبی بر آمد.
پایان بخش این قسمت به اجرای «سوئیت سمفونی ایران» از ساختههای حسن ریاحی (دبیر بیست و هفتمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر) اختصاص داشت که با تشویق حاضران در سالن همراه بود. ارکستر سمفونیک تهران پس آنتراکی ۱۵ دقیقهای در میان تشویقهای حاضران یکبار دیگر به روی صحنه آمد تا در بخش دوم برنامه رپرتواری متفاوتتر از بخش اول برنامه را اجرا کند. نادر مرتضیپور در این بخش اورتور لالو را رهبری کرد که به نسبت قطعات قسمت اول برنامه فضایی کلاسیکتر داشت.
قطعه بعدی که ارکستر سمفونیک تهران اجرا کرد «سوئیت گایانه» از ساختههای آرام خاچاطوریان بود که همچون قطعه قبلی، اجرایی بهتر از قسمت اول برنامه داشت. در بخش پایانی کنسرت نیز قطعه «لزگین کا» از «سوئیت گایانه» قرار بود اجرا شود که نادر مرتضیپور در حرکتی جالب و نمادین پس از شروع قطعه صحنه را ترک کرد تا ارکستر سمفونیک تهران بدون رهبر این قطعه را اجرا کند. درست زمان اجرای چند میزان پایانی «لزگین کا» مرتضیپور به روی سن بازگشت تا با این حرکت خود بگوید اعضای ارکستر سمفونیک تهران نوازندگان بسیار قابل و توانمندی هستند و بدون حضور رهبر ارکستر نیز میتوانند قطعات را به خوبی اجرا کنند.
پس از پایان قطعه آخر رپرتوار اصلی این کنسرت، تشویقهای ممتد حاضران در سالن باعث شد تا مرتضیپور قطعه «رقص دایره» را به عنوان بخش بیز برنامه رهبری کند.
منبع:
تاریخ انتشار : جمعه 28 بهمن 1390 - 00:00
افزودن یک دیدگاه جدید