1.مهم‌ترین دلیل انجام هر کاری می‌تواند ضرورت انجام آن کار باشد. این ضرورت توجیه منطقی است برای آنکه توضیح داده شود چرا کاری انجام شده یا نشده است.درعرصه موسیقی ضرورت فعالیت یک پایگاه خبری تحلیلی همواره وجود داشته و با توجه به انبوه علاقه‌مندان پی‌گیر موسیقی و هنرمندان فعال این عرصه چنین کم‌بودی بیشتر خودش را نشان می‌داد. یک‌سال پیش هم‌راه دوستانی که هر کدام سال‌ها در رسانه‌های چاپی و فضای سایبر فعالیت کرده بودیم، ایده‌های‌مان را روی‌هم گذاشتیم و به‌دلیل همان ضرورت بر‌آن شدیم رسانه‌ای مستقل و تخصصی در زمینه‌ی موسیقی پدید آوریم. تجربه شخصی خودم در این مدت چنین بود که خبرها و مباحث هنری رسانه‌ها بیشتر کاربرد گوجه و خیارشور کنار سینی غذا را داشته، از این جهت که اکثریت غالب روزنامه و مجله‌های مرحوم و در قید حیات دارای گرایش خاص سیاسی بوده و هستند. به همین دلیل صفحات هنری این جراید بیشتر به قصد رنگ و جلای بیشتر برای برجسته نمودن هدف‌های دیگر بودند، به یقین نویسندگان و خبرنگاران هنری در طی این سال‌ها لطمه‌های بیشتری از کوچ‌های فصلی رسانه‌ای خود دیدند. در این میان آنچه متضرر شد اطلاع‌رسانی بی‌واسطه فرهنگی و هنری بود و به طبع آن نتیجه‌اش شد نحیف‌تر شدن و شکنندگی هر‌چه بیشتر جامعه‌ی هنری. بی‌پشتوانه بودن موسیقی هم شد مزید بر علت. هر‌جوجه‌جاهل تازه دست به کاردی برای گنده‌لات شدن تیغی بر این پیکر نحیف کشید. سیاست‌گذاری‌های سلیقه‌ای و هدایتی غیرکارشناسانه‌ی این سال‌ها هم که اضافه کنیم آبی شد چنین گل‌آلود که هرلابی‌کننده‌ی فرصت‌طلبی را از صنف قصابی و بقالی به قصد صید ماهی به این برکه مرداب شده بکشاند. کاربلدها صدای‌شان در سینه محیوس شد و آوازها جایش را به سکته و سرطان داد. سلاطین صدا خاموش شدند و نوچه‌های درباری با تنبک شیش وهشت دم گرفتند. صیادها ارث‌های پدری عشق معروف شدن‌ها را گرفتند و صداهای جوجه‌خروسی را با کاورهای مکش مرگ من روانه بازار کردند. صحنه صدا شد جایگاه تصویر. آوازها از باس به سپرانو رسید. بازاری پدید آمد که هیچ سرندی قادر به الک کردن‌اش نباشد و برای پیدا کردن دانه‌ای سالم به ذره‌بین پناه برد. حالا صحبت از تولد رسانه‌ای است که مرده می‌برند کوچه به کوچه.

2.علاقه‌مندی‌مان به موسیقی و نبود رسانه‌ای فعال در این زمینه ما را بر آن داشت با توانی که داریم یک سایت اینترنتی پدید آوریم. فضای اینترنت را هم بسیار مناسب‌تر از سایر رسانه‌ها یافتیم. دلیل‌اش مخاطب نامحدود و دوری از حاشیه‌های تحمیلی فرامتنی دیگر رسانه‌ها بود.عقیده شخصی‌ام این است که عنوان‌هایی نظیر برترین و بیشترین مخاطب وموفقیت و الخ موانع دست و پا‌گیری است که درست نقطه فاسد شدن یک مجموعه می‌تواند باشد. امیدوارم مرعوب چنین فضایی نشویم چرا که هم موسیقی ما و هم سایت «موسیقی ما» بسیار با استانداردها و ایده آل‌ها فاصله دارد. گزارش آن‌چه طی این یک‌سالی که گذشت خود حدیث مفصلی است که به یقین بیشتر شامل مشکلات و نا ملایمات است. این‌که چطور با امکانات و توان محدودمان به این نقطه که تازه شروع اعداد است رسیدیم برای‌مان ارزشمند است. درد این سختی‌ها جایی به استخوان می‌رسید که خانواده همین موسیقی ضعیف از کوچک‌ترین هم‌کاری دریغ می‌کردند با علم بر این نکته که هر منفعتی قرار است سر یک سفره تقسیم شود. حکایت آن‌چه گذشت بماند برای وقتی دیگر به‌جز این مناسبت تولد. شاید وقتی دیگر.

با امید به فزونی شمع‌های موسیقی ما و روزهای روشن‌تر