موسیقی ما – «آرمین قیطاسی» یکی از نوازنده‌های ارکستر سمفونیک تهران است. این موزیسین تا‌کنون طی چند مصاحبه در مورد مشکلات این ارکستر انجام داده است و این بار هم در گفت‌وگو با سایت «موسیقی ما» نظرات خود پیرامون تعطیلی آن را بیان کرد.

او در ابتدا گفت: «اصلی ترین علت مشکلات اخیر عدم پرداخت به موقع حقوق و مزایای نوازندگان ارکستر سمفونیک و عدم تامین هزینه های اجرایی بود. همین باعث شد مساله حادتر بشود و کار رسید به جایی که امروز می بینیم عطای ارکستر سمفونیک را به لقایش بخشیدند. خیلی جالب است که در این مدت همه چیز در کشور از لحاظ اقتصادی و دستمزدها تغییر کرده است و فقط این تغییرات شامل حال نوازندگان نشده است. حقوق نوازندگان ارکستر سمفونیک خیلی کم است. برای مسئولین اصلا اهمیت ندارد که بچه ها از چه طریقی امرار معاش می کنند. تعداد سال هایی که یک موزیسین برای کار و موسیقی اش صرف می کند از یک جراح مغز و اعصاب نیز بیشتر است. دوره تخصصی پزشکی هفت الی ده سال است ولی شما شغلی را پیدا نمی کنید که مثل موسیقی با کار و زمان بیشتر پیشرفت بیشتری در آن داشته باشید و با رها کردن پس رفت کنید. اگر مسئولین درک کنند که چه کار مهم و پرزحمتی است خیلی خوب می شود و به قول یکی از اساتید کار موسیقی میوه رنج است. یعنی واقعا باید رنج کشید و چرا ما با این همه رنجی که کشیده ایم از این میوه و استعدادهای جوان کشور استفاده نمی کنیم؟ البته بماند که این مشکل از پیشینیان ما وجود داشته است و آنها هیچ زمان نخواستند که حق خودشان را بگیرند. تنها کسی که در این مدت برای حق و حقوق بچه ها جنگید و ایشان را از دست دادیم آقای دکتر «منوچهر صهبایی» بود که خیلی از دوستان قدر او را ندانستند. سایر رهبران ارکسترها فقط می آمدند و رهبری می کردند و پول خود را می گرفتند و می رفتند. او به خاطر حقوق بچه ها خیلی ایستادگی می کرد و نگران بود و ترجیح دادند که ایشان نباشد.»

وی در ادامه افزود: «ببینید یک مدت ما بیمه داشتیم و آن را هم قطع کردند و خیلی از بچه ها به صورت خویش فرما خودشان را بیمه کردند. شرایط واقعا بغرنج است زیرا ارکستر سمفونیک عین تیم ملی فوتبال کشور است. ارکستر سمفونیک می تواند بزرگترین اتفاق فرهنگی کشور باشد ولی الان هیچ کس ارزشی برای آن قائل نیست. به نظر من در این مدت که خودم حضور داشتم متوجه شدم که ارکستر سمفونیک و ارکستر ملی ایران محل مناسبی برای یک سری از آدم ها بود! جای مناسبی برای بعضی از آهنگسازان ، تنظیم کننده ها ، رهبرها و رییس ها بود که برای خودشان استفاده کنند. به غیر از دکتر منوچهر صهبایی همه اینگونه بودند و مشخص است و نیازی نیست من نام ببرم. ارکستر سمفونیک ایستگاهی برای کسانی بود که کار نداشتند و اینجا کار می کردند!»

سرپرست گروه «آرس نوا» گفت: «قرار بود مسئولین با شورایی که ما در ارکستر تشکیل داده بودیم جلسه ای برگزار کنند و هنوز هم این امر محقق نشده است. ولی به نظر من جریان ارکستر سمفونیک در ایران تمام شده است. من نا امید نیستم ولی دیگر همه چیز مشخص است. با آمدن دولت جدید ، امید داشتیم که این اتفاقات فرقی داشته باشد و حل شود ولی باز هم قرار نیست حل شود. هنوز موفق نشدیم با مسئولین جدید ارشاد گفتگو داشته باشیم و فکر می کنم سرشان خیلی شلوغ باشد و برای این مسائل وقت ندارند.»

آرمین قیطاسی همچنین خاطرنشان کرد: «در صورت شروع مجدد فعالیت های ارکستر سمفونیک قطعا توانایی حضور در عرصه بین المللی را داریم. در ابتدا باید یک رهبر دلسوز داشته باشیم که به جای فکر کردن به درآمد خودش به فکر بچه ها باشد. باید امتحاناتی با حضور داوران بی طرف از خارج از کشور برگزار کنند تا بتوانند نوازندگان خوب استخدام کنند و نوازنده پارتی محور نداشته باشیم. طی این امتحانات و بدون پارتی بازی باید نوازندگان جدید استخدام شوند. با بالابردن جریان رقابت در سطح ارکستر و رایزنی های خارجی می توانیم با کار دو یا سه ساله و حقوق بالا در برابر کشورهای دیگر حرف برای گفتن داشته باشیم. این مجموعه می تواند درآمد زایی هم داشته باشد به شرطی که ارکستر سمفونیک ، ارکستر سمفونیک باشد و بتواند کارهای روز ارکسترهای دنیا را انجام بدهد. نباید فقط برنامه های فرمایشی و تشریفاتی داشته باشد. به نظر من یکی از دلایل خراب شدن ارکسترها سفارش برنامه های تشریفاتی و سفارشی بود. به نظر من برای چنین برنامه هایی یک ارکستر دیگر تشکیل بدهند که کارهای ارگانی و دولتی را بزنند. اگر ارکستر سمفونیک کشور بخواهد در این سطح کار انجام بدهد رو به نزول می رود که نمونه بارز آن را هم دیدیم. نهایتا باید بگویم خیلی حرکت ها و نامه نگاری ها انجام دادیم ولی موفق نشدیم. فکر می کردیم در دولت جدید اتفاق جدیدی رخ بدهد که هیچ چیز تغییر نکرد.»