موسیقی ما ـ خانواده‌ی پورناظری در حالی شامگاه 28 تیرماه جزییات جدیدترین کنسرت گروه «شمس» را تشریح کردند که «سهراب و تهمورس پوناظری» درباره‌ی ابهاماتی مبنی بر حضورشان در سی و یکمین جشنواره‌ی موسیقی فجر سخن گفتند و در این میان «سهراب پورناظری» به این مساله اشاره داشت که دیگر هرگز وارد مساله‌ی جشنواره نخواهند شد.

به گزارش سایت موسیقی ما، در بخش ابتدایی این نشست خبری «کیخسرو پورناظری» - آهنگساز پیشکسوت و نوازنده‌ی برجسته‌‌ی تنبور- درباره‌ی جدیدترین کنسرت «شمس» توضیح داد:‌ «بخشی از این اجرا به تک‌نوازی بنده اختصاص دارد و دو مقام تنبور را در آن اجرا خواهم کرد. برنامه‌ای هم برای بداهه‌نوازی دارم و شاید چند خطی هم شعر خوانده شود.»

این نوازنده‌ی برجسته‌ی تنبور درباره‌‌‌ی آغاز فعالیت‌های گروه شمس و تأکید بر ساز تنبور، بیان کرد: «قبل از گروه ما چند گروه دیگر نیز بودند که فعالیت‌های ملی داشتند و همنوازی در تنبور از سال‌ها قبل بوده است. در خیلی از مراسم به تعداد تنبورنوازان آن منطقه دور هم جمع می‌شدند و می‌نواختند. از این رو این یک سنت قدیمی است و ما آن را به صورت فعال‌تر ادامه دادیم. ما کارهای زیادی روی تنبور انجام دادیم و از ظرایفی که در آن وجود داشت استفاده کردیم. هیچ ظرفیت، ظرافت، زیبایی و جانی که در آن بوده در تنبور شمس نادیده گرفته نشده است و از تمام آن‌ها استفاده کرده‌ایم؛ اما پیش از شکل‌گیری گروه موسیقی شمس، هیچ کدام از گروه‌ها این موسیقی را به صورت کنسرت اجرا کنند و بعد از آنکه ما این کار را انجام دادیم، شنونده‌هایی برای این موسیقی به وجود آوردند که خارج از این محدوده‌ی جمع‌خوانی بود.»

«تهمورس پورناظری» هم درباره‌ی این اجرا اظهار کرد:‌ «کنسرت در تالار وحدت برگزار خواهد شد و به همنوازی و بداهه‌نوازی اختصاص دارد. در این اجرا سیری بر آثار اجرا شده و اجرا نشده‌ی گروه شمس خواهیم داشت. این برنامه خواننده ندارد؛ اما بی‌کلام هم نیست. موسیقی ما در این اجرا فقط موسیقی تنبور خواهد بود. این اجرا، یک کنسرت صددرصد موسیقایی است. تمام آثاری که روی صحنه اجرا خواهد شد، آثار پدرم با رویکرد و سلیقه‌ی خودشان است و آثاری از من و سهراب اجرا نخواهد شد. اگر هم آثاری از ما اجرا می‌شد، روی همین مسیر حرکت می‌کردیم. آثار گروه شمس، از معدودترین آثار پس از انقلاب است که هنوز مخاطب دارد و به صورت آلبوم نیز در بازار موسیقی عرضه می‌‌‌شود. کمتر آهنگسازی است که آثارش پس از 4 دهه مخاطب جدید داشته باشد.»

در بخش دیگری از این نشست «سهراب پورناظری» در پاسخ به پرسش خبرنگار سایت موسیقی ما مبنی بر ابهاماتی که درباره‌ی دستمزد او برای اجرا در سی و یکمین جشنواره‌ی موسیقی فجر وجود دارد، توضیح داد: «آقای ساکت چندی پیش در جلسه‌ای اظهار کردند که دستمزد ایشان برای اجرا در جشنواره‌ی فجر یک‌چهارم دستمزد بنده بوده است؛ به این معنا که من 100 میلیون دستمزد دریافت کرده‌ام و در این مدت بارها این مساله در رسانه‌های گوناگون مطرح شد؛ این در حالی است که حتی زمانی که این اتهامات مطرح شدند، من نه تنها در آن جلسه حضور نداشتم که حتی در ایران هم نبودم و این بخشی از همان مشکلاتی است که جامعه‌ی موسیقی ما با آن مواجه است، یعنی اظهارنظر درباره‌ی همدیگر؛ به هر حال دستمزد من برای اجرا در جشنواره حدود 77 میلیون‌ تومان بود که برای من، گروه و هزینه‌های آقای آنتونیو ری بود و  اگر قرار باشد، من اجرایی خارج ار جشنواره هم در برج میلاد داشته باشم، دستمزدم کمتر از این مبلغ نیست. این هزینه با تعداد مخاطبی هم که در اجرا داشته‌ام جبران شده است، آقای ساکت پیشکسوت هستند و بنده احترام زیادی برایشان قائل هستم. ایشان چطور حاضر می‌شوند که اسم یک هنرمند دیگر را در غیابش بیاورند و این‌گونه اظهار نظر کنند؟ این فضاهای پیش آمده اصلا خوب نیست. آیا من باید دستمزد کمتری می‌گرفتم؟ اصلا من با این دستمزد در حق کسی اجحاف کرده‌ام؟»

این آهنگساز و نوازنده‌ی تنبور همچنین گفت:‌ «ما درباره‌ی جشنواره سکوت محض کردیم با اینکه در حد توانمان سعی کردیم به این جشنواره کمک کنیم. نام من و تهمورس از جشنواره اعتبار نمی‌گیرد. این جشنواره است که از نام ما دارای اعتبار می‌‌شود. ما نیازمند پول جشنواره هم نیستیم. اصلا چرا باید باشیم؟ چرا من باید برای 7 میلیون تومان خودم را خراب کنم؟ حضور در جشنواره‌ی فجر پشیمانی بزرگی برای من و تهمورس بود؛ چون دیدیم، این ظرفیت حتی در هنرمندان هم نیست. بعضی‌ها طوری برخورد کردند که انگار تا دوره‌ی سی و یکم فستیوال کن برگزار می‌شده اما حالا یک جشنواره‌ی نازل برگزار شده است. »

فرزند کیخسرو پورناظری ادامه داد: «طبیعی است که در سال‌های آینده من و تهمورس از کنار جشنواره رد هم نخواهیم شد؛ اگر واقعا در جشنواره انقدر پول ریخته است که درباره‌اش حرف می‌زنند، دوستان بیایند و در سال‌های آتی این پول‌ها را جمع کنند. انشالله آقای ساکت هم سالی 100 میلیون تومان دستمزد بگیرند؛ اما می‌توان گفت فضایی که پیش آمد، اصلا فضای سالمی نبود. ما وقتی به جشنواره ورود کردیم، تازه فهمیدیم که در این سال‌ها چه اتفاقاتی رخ داده است؟ من هرکاری از دستم بر بیاید، برای موسیقی انجام می‌دهم. چه خانه موسیقی باشد، چه یک خبرگزاری و ... دلیل حضور ما هم در جشنواره فقط همین بوده است که کاری انجام دهیم.»

به گزارش سایت موسیقی ما،تهمورس پورناظری نیز در همین باره گفت: «من و سهراب اشتباه می‌کنیم و فکر می‌کنیم که همه‌ی آدم‌ها دغدغه‌‌ی موسیقی دارند.»