موسیقی ما - در پی شکایت خانه‌ی موسیقی از «پیروز ارجمند»، مدیر سابقِ دفتر موسیقی -  روز سی‌ام تیرماه در جلسه‌ای با اعضای هیئت‌مدیره‌ی خانه موسیقی درباره‌ی اتهاماتی که در برخی رسانه‌ها به این خانه وارد کرده بود، توضیحاتی ارایه داد، او حالا در گفت‌وگویی با خبرنگار «موسیقی ما» درباره‌ی جزییات این جلسه می‌گوید و عنوان می‌کند، همیشه دلسوز خانه موسیقی بوده و هست.

«پیروز ارجمند» درباره‌ی جزییاتِ این جلسه می‌گوید: « موضوع این جلسه،‌ رفع شبهات میان بنده و خانه موسیقی به دعوت آقای «وارطان ساهاکیان» بود و دکتر حسن ریاحی و عبدالحسین مختاباد نیز در آن حضو داشتند، شکایت خانه موسیقی از بنده در راستای دو موضوع بود که اولی امضای بیانیه‌ی شماره یک منتقدین و دیگری مصاحبه با یکی از خبرگزاری‌ها بود؛ من جزو گروه منتقدین نیستم و همیشه نقدهایم را به صورت مستقل بیان کرده‌ام. اما بیانیه‌هایی مثل نامه‌ی حمایت از دکتر ساسان فاطمی را امضا کردم. من همراه با گروه خاصی نبوده‌ام و همیشه یک منتقد مستقل به حساب می‌آیم. برداشت خانه موسیقی این بود که من نامه اول منتقدین را هم امضا کرده‌ام. به آ‌نها توضیح دادم که بیانیه‌ی اول توسط بنده امضا نشده و مورد قبول من هم نبوده است که این موضوع مورد قبول قرار گرفت. همان‌طور که گفتم من از رفتارهای گروهی از منقدین حمایت نمی‌کنم. از جمله اینکه آن‌ها انتخابات خانه را تحریم کردند. ایین رفتار درستی نبود و معمولا چنین اقداماتی ناموفق هستند. افراد اصلح همیشه باید باشند و این انفعال منتقدان اصلا خوب نیست. با چنین رفتارهایی هیچ‌کس برنده نیست و بازنده‌ی بزرگ نیز موسیقی کشور خواهد بود. این اتفاق‌ها جوان‌ترها را هم دلسرد می‌کند. من خودم در پایان جلسه تاکید کردم که هر کاری ازدستم برآید، برای خانه موسیقی انجام می‌دهم.»

این آهنگساز ادامه می‌دهد: «موضوع دوم مصاحبه‌ی بنده با یک خبرگزاری بود که برداشتِ خانه‌‌ی موسیقی از آن این بود که من به آن‌ها اتهام مالی زده و شبهاتی ایجاد کرده‌ام؛ اما بنده تعداد زیادی مصاحبه به آنها نشان دادم که بیانگر دغدغه‌ی اصلی من بود. من گفته بودم، خانه موسیقی بودجه‌ای را که از شهرداری گرفته، صرف خرید یک ساختمان کرده است که بهتر بود، این بودجه برای موسیقی کشور خرج شود. ما در این جلسه به این نتیجه رسیدیم که ریشه‌ی اصلی اختلافات در اینجا است که خانه موسیقی روشنگری لازم را در مواقع لزوم انجام نمی‌دهد. بنده در صحبت‌ها و مصاحبه‌هایم در واقع به عنوان یک کارشناس طرح سوال کرده بودم؛ مبنی بر اینکه اولویت خانه موسیقی باید موسیقی ملی باشد. در نهایت با توضیحات من این شبهات رفع شد. به هر حال من دلسوز خانه موسیقی هستم و این جلسه نیز کاملا دوستانه و بدون تنش برگزار شد. در این جلسه درباره‌ی تشکیل شورای داوری در خانه موسیقی نیز صحبت شد تا با وجود این شورا اختلافات درون خانه حل شود. این موضوعی بود که همه روی آن تاکید داشتند و از آن‌جا که دکتر سریر سابقه‌ی راه‌اندازی این شورا را در خانه سینما داشتند، قرار شد در این باره کمک کنند.»

مدیر سابق دفتر موسیقی همچنین اضافه می‌کند: «بنده در آن جلسه گزارشی نیز از عملکرد خودم در زمان مدیریتم در دفتر موسیقی ارائه دادم؛ گله‌مندی دوستان از بنده این بود که در زمان مدیریتم، ارتباط با خانه موسیقی بسیار کم بوده است. این در حالی است که من هیچ دشمنی‌ای با هیچ نهادی نداشته و ندارم. ما باید آستانه‌ی تحمل خود را بالا ببریم. اهالی موسیقی خیلی حساس هستند و تحملشان در برابر نقد کم است. شما ببینید، در عرصه‌ی نقد فیلم چقدر مطلب منتشر می‌شود و در ازای آن چقدر نقد آلبوم و کنسرت داریم؟ همه‌ی ما باید در فضایی آرام و منطقی نقدی را انجام دهیم که در مسیر سازندگی باشد و نه تخریب.«

این آهنگساز با بیان اینکه خانه موسیقی می‌تواند از منتقدان برای کمک به خانه بهره ببرد، اظهار کرد: «من در زمان مدیریتم در دفتر موسیقی گله‌مندی‌ام به مشاوران خانه موسیقی بود. خانه موسیقی باید درهای خود را به روی مشاوران بیشتری  و به خصوص اهالی دانشگاه باز کند.»