یادبود ویژه برای قهرمانان پایتخت در کنسرت این خواننده با قطعاتی از ساختههای «فردین خلعتبری» و «مهیار علیزاده»
«سوگ» علیرضا قربانی در شب دهم حادثه پلاسکو
موسیقی ما - جدیدترین کنسرت «علیرضا قربانی» پس از هفت ماه در تهران برگزار شد. این خواننده شامگاه هشتم بهمنماه و طی دو سانس به میزبانی سالن مرکز همایشهای برج میلاد تهران با مخاطبانش دیدار کرد. فروش بلیتهای کنسرت علیرضا قربانی با استقبال خوب مخاطبان مواجه شد و ظرف مدت کمتر از پنج روز به اتمام رسید. به همین دلیل هم درخواستهای زیادی از سوی دوستداران این خواننده مبنی تمدید کنسرت وجود داشت؛ اما به دلیل برنامه فشرده برج میلاد این امر محقق نشد. اجرای هشتم بهمن علیرضا قربانی در حالی برگزار شد که او برای این برنامه رپرتوار خاطرهانگیزی را تدارک دیده بود. در این برنامه قطعاتی از ساختههای «فردین خلعتبری» و «مهیار علیزاده» اجرا شد که اغلب در زمره آثار هیت و پرطرفدار این خواننده بودند.
علیرضا قربانی از جمله خوانندههایی است که طی چند سال اخیر با فواصل طولانی روی صحنه رفته، اما هر بار با اتفاقات جدیدی برنامهاش را برگزار کرده است. این اتفاقات گاه بصری و ظاهری و گاه موسیقایی بودهاند که باعث عدم یکنواختی در اجراهای تهران علیرضا قربانی شدهاند. در سلسله کنسرتهای آلبوم «دخت پریوار» در تالار وحدت علاوه بر بخش موسیقایی، تمرکز ویژهای روی کارگردانی و اتفاقات بصری و تصویری شده بود؛ اما در اجرای برج میلاد این تمرکز روی قسمت موسیقایی معطوف بود. چون در این برنامه ارکستر بزرگتر با سازبندی و چهرههای متفاوت را همراه خود داشت. «بهنام ابوالقاسم» مدیر هنری و سرپرست ارکستر و «سامان صمیمی» کنسرت مایستر برنامه بودند. مهمترین نکته در این برنامه بهرهگیری از دو سکشن ویولن بود. برنامهریزی برای این دو سکشن به گونهای بود که با وجود تشابه سازها، نقشهای متفاوتی داشتند ولی در نهایت ترکیب آنها مکمل همدیگر بود. یک سکشن ویولن در این برنامه ملودی قطعات را مینواخت و دیگری با اجرای هارمونی به شنیدنیترشدن و همچنین فضاسازی بهتر کمک میکرد. وظیفه رنگآمیزی صدا در این کنسرت هم بر عهده سازهای بادی بود که سازهای فلوت، کلارینت و هورن همراه ارکستر در سه رنج صوتی متفاوت بودند. در بخش سازهای هم ویولنها ایفاگر نقش در محدوده سوپرانو، ویولا در محدوده آلتو، ویلنسل در محدوده تنور و کنترباس در جایگاه صدای باس بودند. از دیگر تفاوتهای این ارکستر، که میتوان آن را در رده ارکسترهای مجلسی قرار داد، نسبت به بخش موسیقایی کنسرت قبلی قربانی میتوان به حذف ساز گیتارباس و تغییر وظیفه سینتیسایزر و سازهای الکترونیک اشاره کرد. در اجرای قبلی سازهای الکترونیک و سینتیسایزر در برخی قطعات حضور کاملاً مشهود داشت اما در این برنامه بیشتر با تقویت صدای سازها و حضوری نامحسوس همراه ارکستر بود.
سپس برنامه با قطعه «روایت انسان» آغاز شد. اثری به آهنگسازی «فردین خلعتبری» که شعر آن داستانی از آمدن انسان به روی زمین بود و فضای این کار را میشد تا حدودی به برخی ابعاد فاجعه پلاسکو تعمیم داد. «نگاه» از آلبوم «دخت پریوار» دومین اثر برنامه بود که بهنام ابوالقاسم برای شروع آن پشت پیانو نشست و این کار با نوازندگی او و ورود ویولنها آغاز شد و گروه کُر هم همراه این قطعه بودند. در قطعه «مهتابتر از باران» تناسب جالبی بین حضور سازها در ارکستر برقرار بود اما سازهای بادی و خصوصاً هورن در این اثر نقش پررنگتری داشتند.
«راز» اولین قطعه بیکلام این برنامه از ساختههای مهیار علیزاده بود که تنظیم و ارکستراسیون این کار تا حدودی نسبت به نسخه اصلی متفاوتتر شده بود ولی این کار هم مورد توجه حضار قرار گرفت. با اجرای ملودی اول قطعه «دریای بیپایان» توسط ویلنسلها و کنترباس، مجدداً علیرضا قربانی وارد صحنه شد و این کار که از لحاظ ریتم اثری متفاوتی در آلبوم دخت پریوار بود را خواند. پس از قطعه عاشقانه «دوستت دارم» تمامی اعضای ارکستر وارد صحنه شدند. حضور پرقدرت «بهتاش ابوالقاسم» با سازهای کوبهای و همراهی گروه کُر و شعر حماسی فردوسی که آمیخته با آهنگسازی زیبای فردین خلعتبری شده بود، خیلیها را به تشویق ایستاده پس از قطعه «ایران» وادار کرد.
«آسمان من» دومین قطعه بیکلام این کنسرت بود که باز هم اجرای آن توانست بازخورد مثبتی از سوی حاضرین در سالن به دنبال داشته باشد و سپس نوبت به بخش اصلی این کنسرت رسید. علیرضا قربانی پیش از قطعه «سوگ» گفت:«قطعه سوگ را که پر از مفاهیم عمیق و زیبا است را به آتشنشانان غیوری که جان خود را در فاجعه دلخراش ساختمان پلاسکو فدا کردند و سایر خانوادههای داغدار و مردم تقدیم میکنیم. این کار را قریب پانزده سال پیش با موسیقی فردین خلعتبری و شعری از افشین یداللهی تولید کردیم اما طی چند روز اخیر و برای اجرا در رثای آتشنشانان شهید آماده کردیم.»
امین غفاری، آرش اسدنژاد، پوریا اوسانلو، فرمهر بیگلو، نیلوفر محبی، امین عطایی، محسن عبادی، آناهیتا خانزاده، آنیتا واحدی و نگار فرجی نوازندگان ویولن ارکستر بودند. میثم مروستی، پریسا پیرزاده و پیمان ابوالحسنی در این برنامه ویولا نواختند. آتنا اشتیاقی و نگار نوراد با نوازندگی ویلنسل روی صحنه حضور داشتند. کنترباس در این کنسرت توسط فرشید پاتینیان نواخته شد. شقایق صادقیان (نوازنده فلوت)، سایوری شفیعی (نوازنده کلارینت) و مهسا یوسفینژاد (هورن) در سکشن بادی حضور داشتند. بهتاش ابوالقاسم نوازندههای سازهای کوبهای بود. آرمین خیردان با سینتیسایزر و سازهای الکترونیک ارکستر را همراهی میکرد. روشنک کیمنش، یکتا اعتمادی، آیدا روزبهانه، پریا شکوهی، عماد عامرکاشی، کامران اروجزاده، محمد حقیقی و حامد شکرانی اعضای گروه کُر بودند. در پایان برنامه هم علیرضا قربانی از مهیار علیزاده که نصف قطعات رپرتوار از ساختههای او بود دعوت کرد تا روی استیج حاضر شود. این آهنگساز در میان تشویقهای حاضرین گفت:«نیمی از قطعات رپرتوار کنسرت از ساختههای جناب استاد فردین خلعتبری بود که امشب نتوانستند در این برنامه حضور داشته باشند و جایشان خالی است و از شما میخواهم ایشان را تشویق کنید.»
دکتر «افشین یداللهی» در سانس اول و دکتر «علی مرادخانی» معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و «شقایق فراهانی» در سانس دوم مهمانان ویژه این کنسرت بودند.
«مجید روغنی» تهیهکننده و برگزارکننده، «سید علی اصغر رضوی» مدیر اجرایی و «مهسا نعمت» مدیر داخلی این کنسرت بودند. در ادامه میتوانید گزارش تصویری کنسرت علیرضا قربانی در برج میلاد را از نگاه دوربین «سید علیرضا حقشناس» ببینید.
علیرضا قربانی از جمله خوانندههایی است که طی چند سال اخیر با فواصل طولانی روی صحنه رفته، اما هر بار با اتفاقات جدیدی برنامهاش را برگزار کرده است. این اتفاقات گاه بصری و ظاهری و گاه موسیقایی بودهاند که باعث عدم یکنواختی در اجراهای تهران علیرضا قربانی شدهاند. در سلسله کنسرتهای آلبوم «دخت پریوار» در تالار وحدت علاوه بر بخش موسیقایی، تمرکز ویژهای روی کارگردانی و اتفاقات بصری و تصویری شده بود؛ اما در اجرای برج میلاد این تمرکز روی قسمت موسیقایی معطوف بود. چون در این برنامه ارکستر بزرگتر با سازبندی و چهرههای متفاوت را همراه خود داشت. «بهنام ابوالقاسم» مدیر هنری و سرپرست ارکستر و «سامان صمیمی» کنسرت مایستر برنامه بودند. مهمترین نکته در این برنامه بهرهگیری از دو سکشن ویولن بود. برنامهریزی برای این دو سکشن به گونهای بود که با وجود تشابه سازها، نقشهای متفاوتی داشتند ولی در نهایت ترکیب آنها مکمل همدیگر بود. یک سکشن ویولن در این برنامه ملودی قطعات را مینواخت و دیگری با اجرای هارمونی به شنیدنیترشدن و همچنین فضاسازی بهتر کمک میکرد. وظیفه رنگآمیزی صدا در این کنسرت هم بر عهده سازهای بادی بود که سازهای فلوت، کلارینت و هورن همراه ارکستر در سه رنج صوتی متفاوت بودند. در بخش سازهای هم ویولنها ایفاگر نقش در محدوده سوپرانو، ویولا در محدوده آلتو، ویلنسل در محدوده تنور و کنترباس در جایگاه صدای باس بودند. از دیگر تفاوتهای این ارکستر، که میتوان آن را در رده ارکسترهای مجلسی قرار داد، نسبت به بخش موسیقایی کنسرت قبلی قربانی میتوان به حذف ساز گیتارباس و تغییر وظیفه سینتیسایزر و سازهای الکترونیک اشاره کرد. در اجرای قبلی سازهای الکترونیک و سینتیسایزر در برخی قطعات حضور کاملاً مشهود داشت اما در این برنامه بیشتر با تقویت صدای سازها و حضوری نامحسوس همراه ارکستر بود.
- * یک دقیقه سکوت...
سپس برنامه با قطعه «روایت انسان» آغاز شد. اثری به آهنگسازی «فردین خلعتبری» که شعر آن داستانی از آمدن انسان به روی زمین بود و فضای این کار را میشد تا حدودی به برخی ابعاد فاجعه پلاسکو تعمیم داد. «نگاه» از آلبوم «دخت پریوار» دومین اثر برنامه بود که بهنام ابوالقاسم برای شروع آن پشت پیانو نشست و این کار با نوازندگی او و ورود ویولنها آغاز شد و گروه کُر هم همراه این قطعه بودند. در قطعه «مهتابتر از باران» تناسب جالبی بین حضور سازها در ارکستر برقرار بود اما سازهای بادی و خصوصاً هورن در این اثر نقش پررنگتری داشتند.
«راز» اولین قطعه بیکلام این برنامه از ساختههای مهیار علیزاده بود که تنظیم و ارکستراسیون این کار تا حدودی نسبت به نسخه اصلی متفاوتتر شده بود ولی این کار هم مورد توجه حضار قرار گرفت. با اجرای ملودی اول قطعه «دریای بیپایان» توسط ویلنسلها و کنترباس، مجدداً علیرضا قربانی وارد صحنه شد و این کار که از لحاظ ریتم اثری متفاوتی در آلبوم دخت پریوار بود را خواند. پس از قطعه عاشقانه «دوستت دارم» تمامی اعضای ارکستر وارد صحنه شدند. حضور پرقدرت «بهتاش ابوالقاسم» با سازهای کوبهای و همراهی گروه کُر و شعر حماسی فردوسی که آمیخته با آهنگسازی زیبای فردین خلعتبری شده بود، خیلیها را به تشویق ایستاده پس از قطعه «ایران» وادار کرد.
- * اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است...
«آسمان من» دومین قطعه بیکلام این کنسرت بود که باز هم اجرای آن توانست بازخورد مثبتی از سوی حاضرین در سالن به دنبال داشته باشد و سپس نوبت به بخش اصلی این کنسرت رسید. علیرضا قربانی پیش از قطعه «سوگ» گفت:«قطعه سوگ را که پر از مفاهیم عمیق و زیبا است را به آتشنشانان غیوری که جان خود را در فاجعه دلخراش ساختمان پلاسکو فدا کردند و سایر خانوادههای داغدار و مردم تقدیم میکنیم. این کار را قریب پانزده سال پیش با موسیقی فردین خلعتبری و شعری از افشین یداللهی تولید کردیم اما طی چند روز اخیر و برای اجرا در رثای آتشنشانان شهید آماده کردیم.»
- * ولی نمردهام هنوز...
امین غفاری، آرش اسدنژاد، پوریا اوسانلو، فرمهر بیگلو، نیلوفر محبی، امین عطایی، محسن عبادی، آناهیتا خانزاده، آنیتا واحدی و نگار فرجی نوازندگان ویولن ارکستر بودند. میثم مروستی، پریسا پیرزاده و پیمان ابوالحسنی در این برنامه ویولا نواختند. آتنا اشتیاقی و نگار نوراد با نوازندگی ویلنسل روی صحنه حضور داشتند. کنترباس در این کنسرت توسط فرشید پاتینیان نواخته شد. شقایق صادقیان (نوازنده فلوت)، سایوری شفیعی (نوازنده کلارینت) و مهسا یوسفینژاد (هورن) در سکشن بادی حضور داشتند. بهتاش ابوالقاسم نوازندههای سازهای کوبهای بود. آرمین خیردان با سینتیسایزر و سازهای الکترونیک ارکستر را همراهی میکرد. روشنک کیمنش، یکتا اعتمادی، آیدا روزبهانه، پریا شکوهی، عماد عامرکاشی، کامران اروجزاده، محمد حقیقی و حامد شکرانی اعضای گروه کُر بودند. در پایان برنامه هم علیرضا قربانی از مهیار علیزاده که نصف قطعات رپرتوار از ساختههای او بود دعوت کرد تا روی استیج حاضر شود. این آهنگساز در میان تشویقهای حاضرین گفت:«نیمی از قطعات رپرتوار کنسرت از ساختههای جناب استاد فردین خلعتبری بود که امشب نتوانستند در این برنامه حضور داشته باشند و جایشان خالی است و از شما میخواهم ایشان را تشویق کنید.»
دکتر «افشین یداللهی» در سانس اول و دکتر «علی مرادخانی» معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و «شقایق فراهانی» در سانس دوم مهمانان ویژه این کنسرت بودند.
«مجید روغنی» تهیهکننده و برگزارکننده، «سید علی اصغر رضوی» مدیر اجرایی و «مهسا نعمت» مدیر داخلی این کنسرت بودند. در ادامه میتوانید گزارش تصویری کنسرت علیرضا قربانی در برج میلاد را از نگاه دوربین «سید علیرضا حقشناس» ببینید.
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : سه شنبه 12 بهمن 1395 - 10:46
دیدگاهها
چه عجب بالاخره عکس ها رو گذاشتید
فوق العادست علیرصا قربانی
اااا استاد ابوالقاسم استاد پیانو
اجرای بینظیری بود لذت فراوانی بردیم... درود بر استاد خلعتبری و قربانی و علیزاده و البته هوشنگ ابتهاج و... که گوش ما رو همچنان با آثار غنی سیراب میکنن
افزودن یک دیدگاه جدید