موسیقی ما – سومین شب از کنسرت‌های اسفندماه «علیرضا قربانی» در تالار وحدت تهران برگزار شد. خواننده «حریق خزان» در حالی روی صحنه رفت که اجرای او تحت تأثیر خبر ناگهانی درگذشت مرحوم «علی معلم»، تهیه‌کننده و منتقد سرشناس سینما، قرار داشت. چهره‌ای که یک شب قبل به همراه خانواده‌اش مهمان کنسرت علیرضا قربانی بود و حتی ظهر روز درگذشتش هم برای این خواننده پیام تشکری ارسال کرده بود. همین مسأله باعث شد تا علیرضا قربانی صحبت‌هایی خارج از کنداکتور در برنامه داشته باشد و به احترام علی معلم، حاضرین یک دقیقه سکوت کردند. همچنین حضور «همایون شجریان» در جمع مهمانان شب سوم کنسرت این خواننده هم یکی دیگر حواشی جالب این کنسرت بود.

در ابتدای برنامه و پس از نواخته‌شدن اولین نت‌های قطعه «پرده نشین» توسط «بهنام ابوالقاسم»، علیرضا قربانی اجرای خود را آغاز کرد. اما او در پایین استیج تالار وحدت قرار داشت و تا پایان این قطعه کم‌کم استیج متحرک سالن به بالا آمد. در اواخر قطعه «پرده نشین» این بخش از صحنه کامل در مقابل مخاطبان قرار گرفت و علیرضا قربانی پشت یک پرده «سیکلو» این کار را به پایان رساند. او برای اجرای قطعه «آخرین جرعه جام» از آلبوم «حریق خزان» به پشت پرده سیکلویی که در گوشه دیگر استیج قرار داشت رفت و روی پرده قبلی تصاویر جالبی با سایه نمایان شد. تصاویری که چهره یک فرد که پشت میزی نشسته را نشان می‌داد. در پایان اثر دوم رپرتوار، علیرضا قربانی از صحنه خارج شد و نوازندگان قطعه بی‌کلام «راز» را آغاز کردند. اثری مینیمال با تکنوازی «پریسا پیرزاده» و «میثم مروستی» که مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت.

علیرضا قربانی برای اجرای قطعه «یار تو هستم» به آهنگسازی «فردین خلعتبری» در انتهای استیج ایستاد و سپس برخلاف روند برنامه‌ریزی تیم کارگردانی، میکروفون خود را برداشت و به جلوی صحنه آمد. او ابتدا از مخاطبان خواست تا بایستند و یک دقیقه سکوت کنند. سپس ضمن تسلیت درگذشت مرحوم علی معلم، به این نکته اشاره کرد که او دیشب در ردیف یک همین سالن نشسته بود و در پشت صحن با هم دیدار صمیمانه‌ای داشتند. قربانی همچنین گفت که در ساعت 12:06 دقیقه امروز پیامی از آن مرحوم برای تشکر بابت کنسرت داشته و ساعاتی بعد این اتفاق تلخ رخ داده است.

کارگردانی و طراحی این برنامه هم مانند کنسرت‌های آلبوم «دخت پری‌وار» بر عهده «رضا موسوی» بود. این کارگردان باسابقه برای اجراهای اسفندماه علیرضا قربانی طراحی‌ متفاوتی نسبت به برنامه‌های قبلی انجام داده و تلاش کرده بودند از امکانات استیج وحدت به خوبی استفاده کنند. در ادامه پارت اول برنامه و پس از «دوستت دارم»، بخش انتهایی صحنه کم کم به بالا حرکت کرد و طراحی دکور این قسمت فضای قدیمی داشت. در این بخش صحنه، «سامان صمیمی» روی یک مبل زیبای قدیمی نشسته بود و علیرضا قربانی هم به کنار او رفت و یک قطعه ساز و آواز بداهه را اجرا کردند. این خواننده برای اجرای بداهه خود غزلی از مولوی با مطلع «ای توبه‌ام شکسته از تو کجا گریزم» را انتخاب کرده بود که با همراهی نوای کمانچه صمیمی، حال و هوای احساسی را بر سالن حاکم کرد  و حسن ختام این بخش اجرا قطعه «عاشقی» با تنظیمی از بهنام ابوالقاسم و آهنگسازی فردین خلعتبری بود.

پارت دوم برنامه با قطعه «دریای بی‌پایان» آغاز شد و در انتهای استیج، پارچه‌هایی با طیف رنگ آبی موج‌های جالبی ایجاد کرده بود. علیرضا قربانی در طول این کنسرت با توجه به برنامه‌های تیم کارگردانی در یک نقطه استیج به صورت ثابت نمی‌ایستاد. این روند در هنگام اجرای «ای باران» هم ادامه داشت و او به انتهای صحنه رفت و در پشت سرش تصاویری از ماه و باران پخش می‌شد. البته این تغییرات جایگاه خواننده تأثیری در کیفیت صدا و اجرای علیرضا قربانی نداشت.

یکی دیگر از قطعات بی‌کلام کنسرت در پارت دوم بود که «پروانه‌ای در باد» نام داشت  و این اثر هم با فضای متفاوتش نسبت به سایر بخش‌های رپرتوار، با پخش تصاویر پروانه‌های روی دیوارها و کل صحنه تالار اجرا شد. مجدداً بخش انتهایی صحنه تالار به بالا آمد و علیرضا قربانی در این قسمت دکور، قطعه پرخاطره «شب دهم» با شعر دکتر افشین یداللهی و موسیقی فردین خلعتبری را خواند.

«صبح آزادی» یکی دیگر از کارهایی بود که با شیوه‌ای متفاوت نسبت به قطعات دیگر اجرا شد. در هنگام اجرای این کار «سروش کریمی» به عنوان پرفورمر در پشت پرده صحنه حضور داشت و سایه پرفورمنس جالب او که کاملاً همگام با موسیقی بود دیده می‌شد. اجرای قطعه «صبح آزادی» هم با تکنوازی کمانچه سامان صمیمی و همچنین ویولنسل «آتنا اشتیاقی» و پیانو بهنام ابوالقاسم همراه بود. «ارغوان» به آهنگسازی «مهیار علیزاده» هم یکی دیگر از کارهای پرطرفدار این کنسرت بود که در ادامه اجرا شد و حسن ختام برنامه هم قطعه «من عاشق چشمت شدم» بود که همراه با آن تصاویری از سریال «مدار صفر درجه» به شکل متفاوتی و درون عکس چند تلویزیون بر پرده نمایشگر سالن پخش شد.

علیرضا قربانی و ارکسترش هم برای قطعه بیز یا افتخاری، آهنگ تیتراژ سریال «کیمیا» را انتخاب کرده بودند. اثری که این بار با تنظیم متفاوت بهنام ابوالقام در سالن اجرا شد و تشویق‌های حاضرین را به دنبال داشت.

بهنام ابوالقاسم (نوازنده پیانو، سرپرست و مدیر هنری ارکستر)، میثم مروستی (نوازنده ویولن و کنسرت مایستر)، نیلوفر محبی (نوازنده ویولن)، پریسا پیرزاده (نوازنده ویولا)، آتنا اشتیاقی (نوازنده ویلنسل)، فرشید پاتینیان (نوازنده کنترباس)، شقایق صادقیان (نوازنده فلوت)، سایوری شفیعی (نوازنده کلارینت)، مهسا یوسفی‌نژاد (نوازنده هورن)، بهتاش ابوالقاسم (پرکاشن) و سامان صمیمی (سولیست کمانچه) نوازندگان حاضر در ارکستر علیرضا قربانی روی صحنه بودند. روشنک کی‌منش، مهدیه صفدری، عماد عامرکاشی و محمد حقیقی هم همخوانان برنامه بودند.
همایون شجریان هم پیش از شروع برنامه در پشت صحنه دیدار صمیمانه‌ای با علیرضا قربانی داشت.

این کنسرت به تهیه‌کنندگی موسسه فرهنگی هنری «آهنگ اشتیاق» و با مدیریت برگزاری «سیدعلی اصغر رضوی» و مدیریت اجرایی «مهسا نعمت» برگزار شد. به دلیل استقبال خوب مخاطبان از کنسرت علیرضا قربانی، اجرای دو شب دیگر یعنی در تاریخ 28 و 29 اسفند هم در همین سالن برگزار می‌شود.

در ادامه می‌توانید عکس‌های «مسعود ساکی» از شب اول و «آرش عاشوری‌نیا» از شب سوم کنسرت را ببینید: