موسیقی ما - عصر پنجشنبه‌ی هفدهمین روز سال جدید، اولین برنامه‌ هزارصدای سال 96 که به نکوداشت معلمان موسیقی اختصاص داشت برگزار شد و «به معلم ترانه، شعر، اخلاق و عشق، دکتر افشین یداللهی» تقدیم شد. این موضوع در تیتراز برنامه آمده بود که روی شعر و صدای این هنرمند فقید ساخته شده بود و در آن عکس ها و فیلم های سه بار حضور دکتر یداللهی در برنامه های قبلی هزارصدا هم گنجانده شده بود. دکتر یداللهی یک بار در کنار فواد حجازی، مانی رهنما و حامی در فینال سال 94 این برنامه و یک بار در تیرماه سال 95 در بخش سنتی هزارصدا و در کنار کیوان و سالار عقیلی به عنوان داور در این برنامه حضور داشت. پیش از اینها و در فینال اولین سال این برنامه هم، اولین آهنگ منتشر شده با صدای خود دکتر یداللهی، در حضور خود ایشان در برنامه پخش شد و در آخر برنامه هم در اعلام نفرات برگزیده مشارکت داشت.
 
 آرش نصیری، مدیر و مجری برنامه هزارصدا، برنامه را خواندن ترانه «میوه ممنوعه» از مرحوم دکتر افشین یداللهی، آغاز کرد و بعد تیتراژ برنامه پخش شد که روی آهنگ «من عاشق ایرانم» با شعر و صدای دکتر یداللهی ساخته شده بود. بعد از آن مجری این شعر سهراب سپهری را خواند: «بزرگ بود/ و از اهالی امروز بود/ و با تمام افق‌های باز نسبت داشت....» و گفت این شعر مصداق خصوصیات و ویژگی‌های دکتر یداللهی‌ست و همچنین این شعر: «خداحافظ ای شعر شب‌های روشن» که سروده اهورا ایمان است.
 
نصیری سپس عنوان کرد این برنامه شکل مسابقه نخواهد داشت اما مطابق با روال همه برنامه های هزارصدا به موسیقی و بررسی موسیقی اختصاص خواهد داشت و همپنین این برنامه یادی ست از دکتر یداللهی و برنامه اصلی بزرگداشت ایشان در ارسباران، برنامه ای ست که هفته آینده و توسط شاگردان و همراهان دکتر در خانه ترانه برگزار خواهد شد.
 
سپس کارشناسان برنامه، مهدی سپهر، مهرداد نصرتی و ابراهیم اسماعیلی اراضی نیز در باره دکتر یداللهی و خصوصیات بارز ایشان و جایگاه بی بدیل شان در ترانه و هنر معاصر سخن گفتند.
 
پس از آن اجراهای برنامه آغاز شد. بنابر آنچه چیشتر هم اعلام شده بود؛ این برنامه نکوداشتی از مقام معلمان موسیقی بود و به همین دلیل مهدی سپهر در آن حضور داشت که از معلمان قدیمی آواز است و در حضور ایشان قرار بود تجلیلی هم مرتضی لزفی و زحمت های ایشان در تدریس آواز صورت بگیرد. به این منظور جمعی از برندگان منتخب سال‌های قبل  هزارصدا که عمدتا از شاگردان مرتضی لطفی بودند، به اجرای موسیقی پرداختند و کارشناسانی که در بخش‌های آواز و آهنگسازی و ترانه حضور داشتند، درباره موضوعات مختلفی درباب ترانه و موسیقی و همچنین ویژگی‌های زنده یاد افشین یداللهی سخن گفتند.
 
رامین مدانلو که  از شاگردان مرتضی لطفی‌ست و در برنامه مهرماه سال نود و دو هزار صدا به مقام اول دست یافته بود، اولین خواننده‌ای بود که برای اجرا دعوت شد و آهنگی ساخته لطفی را که روی ترانه‌های از شهاب شهرزاد ساخته شده و مهدی خیرخواهی آن را تنظیم کرده بود را خواند. پس از او و از دیگر شاگردان مرتضی لطفی،‌ هادی عزیزی ترانه «خداحافظ ای شعر شب‌های روشن» اهورا ایمان را که احسان خواجه امیری خوانده است را خواند و به دکتر یداللهی تقدیم کرد، کودک هفت و نیم ساله سورنا ستاری، «راز» ساخته مهرداد نصرتی را با گیتارنوازی علی نظاری خواند، سعید متینی آهنگی ساخته تیم لطفی، شهرزاد، خیرخواهی را خواند و امید بیگی هم زخم شب، ساخته همین تیم را خواند و پس از او،  امید طهماسبی اسطوره را خواند که آهنگی تقدیم به مقام معلم بود و این آهنگ را در حالی خواند که روی پرده عکس دکتر یداللهی درج شده بود.
 
 سورنا ستاری هفت ساله هم پیش از این و در سن چهار سالگی در هزارصدا روی صحنه آمده بود.
 
یکی دیگر از خوانندگانی که در برنامه اجرا کرد، بابک قادری بود که با صدای بسیار قوی خود، حضار و استاد سپهر را تحت تاثیر قرار داد. بابک قادری قطعه ای خواند و آن را به افشین یداللهی تقدیم کرد و پس از آن و به دعوت آرش نصیری قطعه‌ای از آلبوم تازه منتشر شده‌اش «حرفی برای نگفتن» را هم خواند.
 
در بین برنامه و لابلای اجراها، مجری برنامه در مورد جایگاه و ویژگی های شخصیتی و ادبی دکتر افشین یداللهی از کارشناسان می‌پرسید و آنها نظرات خود را در این باره می‌گفتند.
 
 نصیری از اسماعیلی درباره جایگاه عشق در آثار دکتر یداللهی پرسید. این ترانه سرا، شاعر و منتقد شناخته شده گفت: «اگر بخواهم راجع به دکتر افشین یدالهی و جایگاه عشق در آثار ایشان صحبت کنم قبل از آن باید در این مورد صحبت کنیم که اساسا در هر اثر هنری آنچه که باعث شنیده شدن و ماندگاری یک اثر هنری می‌شود چیست؟
 
من فکر می‌کنم بیش از هرچیز رخداد و ماجرایی که در یک اثر هنری هست می‌تواند تاثیرگذارباشد و مخاطب را پای متن بنشاند و با او وارد دیالوگ شود. مسئله عشق یکی از مصادیقی بود که در آثار دکتر افشین یداللهی برجسته بود و این به نگاه کلی که دکتر افشین یداللهی به ماجرای ترانه و هنر داشت  ارتباط داشت. یکی از خصوصیات بارزی که همه ما از آقای یداللهی سراغ داشتیم زیرکی و باهوشی بود و ظنزی هم که داشت هم ریشه در همین زیرکی داشت. او بازیرکی خاصی که داشت خیلی خوب رخدادهای دورو اطراف خود را رصد می‌کرد و می‌رفت سراغ نقاطی که شاید دیگران کمتر توجه می‌کردند. او در آنجایی که عاشقانه می‌نوشت، عاشقانه می‌نوشت و در جاهایی که به نتیجه می‌رسید که مسائل دیگری حول و حوش عشق وجود دارد از جمله یک سری تجربه اجتماعی که ما راجع به مسئله دوست داشتن از سر می‌گذرانیم.
 
اراضی افزود: «موقعی که کار تمامش کن منتشر شد اشاره کردم که این نگاه، از اولین تجربه هایی ست که هنرمندان ما راجع به مسایل اجتماعی انجام داده اند و از این زاویه به مسئله اجتماعی نگاه کرده اند. آن رخداد که راجع به آن صحبت کردیم هم همین است. اگر ما در بعضی موارد و شاید هم باید بگویم در اکثر موارد آنچه که می‌شنویم و آنچه می‌بینیم و آنچه می‌خوانیم کپی از روی همدیگر است، به این خاطر است که این رخداد در آن کم رنگ است. در کارهای دکتر یداللهی، حتی در کارهای وطنی ایشان که از برجسته ترین کارهای این حوزه است هم این نگاه برجسته است.
 
مهرداد نصرتی درباره یکی از عمده ترین خصوصیات دکتر یداللهی یعنی عشقش به زندگی و زندگی بخشیدن به دیگران گفت: «من عموما از غمی که شاید واقعی هم نباشد خیلی رنج می‌برم، دکتر یداللهی به هیچ عنوان اینجوری نبود که هیچ، خودش همه را به زندگی تشویق می‌کرد و برای کسانی که در زندگی شان مشکل داشتند و نمی توانستند از زندگی شان استفاده کنند برنامه ریزی می‌کرد تا به زندگی برگردند. او شاعری بود که اگر از تلخی می‌نوشت آن را به درستی شناخته بود و برای درمان آن تلخی می‌نوشت. او از موضع دیگری به زندگی نگاه می‌کرد.
 
او همچنین با ذکر خاطره ای افزود: «من خودم یک مدتی ترس از در بسته داشتم و یک موقعی هم خیلی زیاد شده بود. به دکتر گفتم گفت بیا مطب با هم حرف بزنیم تا فضا رسمی تر باشد. رفتم اونجا و گفتم از در بسته می‌ترسم، از پرواز و حتی آسانسور خیلی وقت ها می‌ترسم و اینا که هیچ چی از آلودگی تهران می‌ترسم و زمستان ها حتی می‌ترسم خفه شوم. گفت: من یک چیزی را می‌نویسم و به شما تعهد می‌دهم و نوشت: «شما به هیچ عنوان از آلودگی تهران نمی میرید مگر در سن بالا. چون آلودگی تهران کم کم آدم را می‌کشد.» این یادداشت دکتر را دارم. یعنی ایشان آنقدر رد رمورد زندگی و بودن زیبا فکر می‌کرد که اصلا فکر نمی کردی ازیک شاعر شاهد چنین چیزی باشی. او سرشار از زندگی بود.»
 
ابراهیم اسماعیلی اراضی هم به این نکته مهرداد نصرتی نکته دیگری را اضافه کرد: «من هم می‌خواهم نکته ای را اضافه کنم. مادر دکتر فوت کرده بودند و من به اتفاق استاد محمدعلی بهمنی و اهورا ایمان رفته بودیم منزل ایشان برای سرسلامتی و عرض تسلیت. ایشان موقع بدرقه ی ما داشتدر مورد خانه ترانه صحبت می‌کرد و حتی در مورد جزییات هم وارد صحبت می‌شد. در مجلس ختم مادرشان در مسجد شهرک غرب هم همین حالت بود و خودش فضا را شکسته بود تا فضا غم‌انگیز نباشد.»
 
اسماعیلی در بخش دیگری از برنامه گفت: «دکتر یداللهی همیشه تاکید داشت و تلاش می‌کرد که کیفیت را فدای کمیت نکند. او انتظارهای بزرگی داشت از کارهایی که می‌خواست انجام بدهد و به همان نسبت مخطب هم از ایشان انتظار بیشتری داشت.»

وی همچنین یکی دیگر از ویژگی های این شاعر و ترانه سرای نامدار و محبوب را نقد پذیری ایشان دانست: «نکته مهم دیگر نقدپذیری دکتر افشین یداللهی بود. در نقد آلبوم یه خاطره از فردا من به عنوان منتقد حضور داشتم و خیلی راحت ایشان گفتم که دو سه تا از کارهایتان در این آلبوم خیلی معمولی ست. و در این دیالوگ ها هر چه من صریح تر با ایشان صحبت می‌کردم، دوستی ما جدی‌تر می‌شد.»
 
اسماعیلی توجه به کیفیت را یکی از عمده ترین دغدغه های دکتر به ویژه در سال های اخیر دانست و اضافه کرد: «من حتی خبر دارم که پیشنهادهای قابل توجهی به ایشان می‌شد رای کارهای معمولی تر اما او همانطوری که گفتم کیفیت را فدای کمیت و پول نمی کرد. نکته دیگر عملگرایی ایشان بود؛ اهل قهر نبود؛ وقتی اثرش در مثلا صداوسیما مجوز نمی‌گرفت، نه تسلیم می‌شد و نه به غرزدن اکتفا می‌کرد؛ از تمام راه‌ها وارد می‌شد؛ نمونه‌اش اثری که رد شد و یداللهی متن اثر و دلایل رد آن را برای چند نفر از اهالی ترانه فرستاد و خواست که داوری کنند؛ نهایتا هم سعید یوسف‌نیا را به مناظره در خانه ترانه فراخواند و شد آنچه شد؛ ترانه یداللهی مجوز نگرفت ولی رفتار مسئولانه او تاثیرات ارزشمند دیگری گذاشت.»
 
حسن ختام اولین هزارصدای سال ۱۳۹۶، اجرای آهنگ‌هایی به یاد مرحوم دکتر افشین یداللهی توسط مهرداد نصرتی بود. نصرتی ابتدا آهنگی که برای احسان خواجه امیری، روی شعری از حسین غیاثی ساخته بود را خواند و به دکتر تقدیم کرد و سپس ترانه «هرچی آرزوی خوبه مال تو» افشین یداللهی را خواند و درانتها قطعه «راز» با شعری از نیلوفر لاری‌پور را به همراه حضار در سالن خواند و گفت دکتر یداللهی این آهنگ را بسیار دوست داشت.
 
بنابر اعلام آرش نصیری، برنامه بعدی هزارصدا چهارشنبه ششم اردی بهشت و فینال بخش سنتی هزار صداست و بعد از آن در تاریخ بیست و یک اردی بهشت هم فینال بخش پاپ برگزار می‌شود.
 
هزارصدا برنامه‌ای‌ست با مدیریت آرش نصیری که از سال 1392 در ارسباران آغاز شده و هدف آن معرفی چهره‌های با استعداد و جوان موسیقی است.
 
حواشی:
-در بخشی از برنامه کلیپی از آهنگ نوستالژیک «بهار را صدا بزن» مهدی سپهر پخش شد و در بخشی دیگر، نصیری از او دعوت کرد که قطعاتی را به صورت زنده اجرا کند. استاد سپهر در ابتدا قطعه «عسل» را اجرا کرد و پس از آن قطعه نوستالژیک «رنگارنگ» را اجرا کرد که بسیار مورد استقبال همگان قرار گرفت. سپهر اعلام کرد مجوز این اثر را گرفته و در آلبومش که به زودی منتشر می‌شود هم با تنظیم جدید منتشر خواهد شد.
 
-در بخشی از برنامه کلیپی از خواننده جوان آشتیانی حسین عطایی آشتیانی پخش شد و پیش از آن نصیری اعلام کرد این خواننده قرار بود به زودی در برنامه هزارصدا حضور پیدا کند اما در شب عید به علت تومور مغزی در بیمارستان بستری شده و اکنون در کماست. نصیری آرزو کرد با این دعاهایی خیر این خواننده جوان شفا پیدا کند و به زودی شاهد حضورش روی صحنه باشیم.
 
-پیش از این اعلام شده بود که مرتضی لطفی یکی از کارشناسان شرکت کننده در برنامه است اما در روز برنامه برای پدر این مدرس و خواننده و آهنگساز مشکلی پیش آمد و بنابر این مدیر برنامه از ابراهیم اسماعیلی اراضی درخواست کرد تا به عنوان یکی از کارشناسان روی صحنه حضور داشته باشد. ابراهیم اسماعیلی در اولین برنامه هزارصدا در شهریور سال 92 هم، در کنار عیالجبار کاکایی، مهرداد نصرتی و مانی رهنما یکی از داوران این برنامه بود. اسماعیلی چند شب پیش از این برنامه هم در برنامه چشم شب روشن استاد محمدصالح علا هم به عنوان کارشناس به بررسی جایگاه دکتر یداللهی پرداخته بود.
 
-در بخشی از برنامه مجری کتاب شعری از مرحوم شیون فومنی به نام «رودخانه در بهار» را معرفی کرد که به کوشش فرزند ایشان حامد فومنی و توسط نشرثالث منتشر شده است.
 
- در بخشی از برنامه, نصیری از نصرتی درباره جایگاه زهی در موسیقی ایران و کم شدن استفاده از این ساز در موسیقی پاپ ایران پرسیدو نصرتی گفت: «در مورد اینکه قبلا چقدر از ارکستر زهی استفاده می‌شده و الان چرا کمتر باید بگویم در موسیقی کل ئنیا همین اتفاق دارد می‌افتد. حتی در موسیقی ترک ها و موسیقی عرب هم که شما اشاره کردید هم، آنها به فراخور تصاویر کارشان و نوع کلیپی که می‌خواهند باسزند و حتی برای اجراهای زنده شان از این نوع سازبندی بهره می‌گیرند. چون موسیقی برای آنها کاربردی تر است و مثل ما نیست که صرفا برای کنسرت مورد استفاده قرار گیرد.
 
استفاده از ارکستر زهی باید حتما دلیل مشخص و واضحی داشته باشد. در گذشته چون ما اصوات الکترونیک نداشتیم، ما به ازای آن از ارکستر زهی استفاده می‌کردیم اما الان چون می‌توانیم از رنگ های جورواجورو صداهای متفاوت استفاده کنیم، نیازی به این قصه نداریم و این صرفا مربوط به ارکستر زهس نیست و در مورد سازهای دیگر هم همین است. الان صداهایی هستند که هیچ نمونه ساز زنده ای از آنها وجود ندارد. یعنی کاملا الکترونیک هستند و قبلا چنین چیزی نه قابل ضبط شدن بود و نه قابل شنیده شدن و فقط قابل تصور بود. این تصورات الان با اصوات الکترونیک عینیت پیدا کرده است.»
 
اکثر آثار اجرا شده توسط شرکت کنندگان،با شعر شهاب شهرزاد, آهنگسازی مرتضی لطفی و تنظیم مهدی خیرخواهی بودند و بنابر این آنها از مهمانان ویژه برنامه بودند. همچنین اکبر کتابدار، مریم اسدی و پرسا مقدس هم از دیگر هنرمندان شرکت کننده در این برنامه بودند.