جشنواره موسیقی نواحی ایران درست بنیان‌گذاری شده اما در حال حاضر استراتژی و برنامه‌ریزی دقیقی برای آینده خود ندارد. در برنامه‌ای که سال‌ها قبل آقای درویشی ارائه داد، یک سری ضعف‌ها وجود داشت. مثلاً موسیقی آیین‌های سور و مذهبی می‌توانستند در این جشنواره شاخه‌ خودشان را داشته باشند و با تأکید بیشتری مورد بررسی و ارزیابی قرار بگیرند. اگر چنین اتفاقی می‌افتاد، جشنواره هر ساله می‌توانست حداقل بین 3 تا 5 شاخه آیینی را مطرح کند اما در این سال‌ها وزارت ارشاد نشان داده که چنین رویکردهایی ندارد و فقط سه ماه مانده به جشنواره نام یک نفر را به عنوان دبیر معرفی می‌کند که غالباً هم آن فرد از نزدیکان خودشان هستند و به بقیه کاری ندارند و حال و احوال‌شان را هم نمی‌پرسند. این روش مناسبی برای اداره کردن یک جشنواره موسیقی نیست.

در خصوص بخش‌ رقابتی و به طور کلی در مورد جشنواره موسیقی نواحی همیشه بحث کمبود بودجه مطرح می‌شود که درست هم هست اما به نظرم اگر جشنواره استراتژی دقیقی داشته باشد، با 500 یا حتی 300 میلیون تومان هم می‌توان این جشنواره را برگزار و اداره کرد.

در خصوص تجلیل از هنرمندان و پیشکسوتان موسیقی نواحی در جشنواره، به نظرم کار خوبی است اما اگر این اتفاق در خصوص هنرمندان و اساتید کمتر شناخته شده بیفتد خیلی بهتر است. کلاً من با هر چیزی که به کلیشه تبدیل شود مخالفم. اگر قرار است هر ساله از یک سری استاد شناخته‌شده تجلیل شود و دیگران دیده نشوند و یا هر ساله یک سری گروه‌ها و افراد تکراری جایزه بگیرند، اتفاق خوبی برای موسیقی نواحی ما نمی‌افتد.

یک هنرمند اگر در دوره فعلی از جشنواره جایزه گرفت، در دوره بعد باید به عنوان اجراکننده دعوت شود و از جشنواره یک دستمزد هم بگیرد تا بخشی از مشکلات اقتصادی‌اش حل شود.

به نظرم جشنواره برای اجراهای این افراد می‌تواند یک بودجه 50 تا 70 میلیون تومانی را در نظر بگیرد تا مثلاً 10 گروه موسیقی که در دوره‌های قبلی درخشیده‌ و جایزه گرفته‌اند، در بخش جنبی اجرا کنند و دستمزدهای 5 تا 7 میلیون تومانی بگیرند. می‌دانم که آن گروه‌ها هم راضی هستند و خوشحال خواهند شد.

اما در اصل باید بخش رقابتی محور اصلی جشنواره باشد و بودجه بیشتری به این بخش اختصاص داده شود. این بخش هم باید هر ساله با حضور شرکت‌کنندگان جدید برگزار شود و جایزه تکراری به کسی داده نشود. البته باز هم تأکید دارم که شرکت‌کنندگان صرفاً از طریق فراخوان به جشنواره دعوت نشوند و دبیر جشنواره همراه با یک تیم کارشناسی باید به شهرهای مختلف کشور برود و جوانان مستعد را شناسایی کرده و به جشنواره دعوت کنند تا خروجی بخش رقابتی جشنواره مثبت و برای موسیقی نواحی کشور مثمر ثمر باشد.