موسیقی ما – امین موسوی: اركستر سمفونيك تهران به رهبري منوچهر صهبايي دیروز در اولين روز بیست و پنجمین جشنواره موسیقی فجر، «كاروان صلح و اميد» به آهنگسازی مجيد انتظامي را اجرا کرد که در ادامه می‌توانید گزارشی از حاشیه‌های این کنسرت را بخوانید.

به گزارش خبرنگار سایت «موسیقی ما»، اجرای اركستر سمفونيك تهران شب گذشته در تالار وحدت با 20 دقیقه تاخیر در حالی برگزار شد كه «رازمیک اوحانیان» به عنوان رهبر گروه کر و نیما مسیحا به عنوان خواننده در این اجرا حضور داشتند. نکته جالب در این کنسرت پر نشدن صندلی‌های سالن بود و این در خالی بود که بسیاری از حاضرین نیز جزو مهمانان و بستگان 140 نوازنده ی ارکستر بودند. آهنگساز قطعات اجرایی این کنسرت مجید انتظامی بود که البته مفاهیم و معانی اشعار خیلی مرتبط با مفاهیم «صلح وامید» نبود بلکه بیشتر مضامین انقلابی، جنگی و شعارهای دولت نهم مثل خود باوری و امید به پیشرفت در عرصه‌‌ی جهانی در اشعار وجود داشت شاید سمفونی «انقلاب» نام مناسبتری برای این قطعه بود.

این کنسرت در 4 مومان در طول دو ساعت اجرا شد که 10 دقیقه آنتراکت هم برای استراحت گروه و حضار اختصاص داده شده بود. هیچ بروشوری برای معرفی قطعات و اعضای گروه در سالن وجود نداشت، این در حالی است که سال پیش یک کتابچه‌ی زیبا شامل معرفی گروه و قطعات توسط مسئولین جشنواره تهیه شده بود ولی متاسفانه امسال نه بروشوری برای کنسرت تهیه‌ شده بود و نه چنین کتابچه‌ای برای معرفی کل جشنواره، به همین دلیل منتقدین، خبرنگارها و حضار، در فهمیدن نام قطعات و نوازنده ها دچار سردرگمی شده بودند.

140 نفر اعضای گروه شامل همخوان‌ها و نوازنده‌های سازهای کوبه ای، زهی، بادی و پیانو و سه تار و گیتار و گیتار باس بودند که نکته جالب در این بین شنیده نشدن صدای گیتار در طول اجرا بود که احتمالا به خاطر صدا برداری ضعیف این اتفاق رخ داده بود.صدای سه تار هم فقط چند دقیقه خیلی ضعیف به گوش رسید که البته پایین بودن صدای خود ساز سه تار هم در این مسئله دخیل بود.

کنسرت که تمام شد باران شدیدی می‌بارید. زیر باران دو سوال ذهن‌ها را بشدت درگیر کرده بود و مشکلات ناشی از خیس شدن را از یاد برده بود، اول اینکه آیا واقعا چکیده و عصار‌ی هنر موسیقی ایرانی فقط همین است که این قطعات توسط این گروه برای معرفی موسیقی این مملکت به آنور آب ها سفر کردند؟ آیا واقعا این همه هزینه‌ی گروه نسبت به نتیجه اش می‌ارزد؟، آیا ما آهنگسازان قوی‌تری نداریم که قطعات تاثیر‌گذارتری برای مردم و کشورمان سمفونی صلح بسازند؟ آیا واقعا بضاعت موسیقی ایران همین بود که این را به جهانیان معرفی کردیم؟

سوال دوم هم این بود که آیا این قطعات واقعا توسط مجید انتظامی ساخته شده بود؟ آیا واقعا این مجید انتظامی همان انتظامی است که با موسیقی متن‌های فیلمش روح انسان را تحت تاثیر خود قرار می‌داد؟ آیا ملودی‌ها و قطعات این کار را می‌توان با دیگر شاهکار‌های وی مقایسه کرد

بدیهی است که قطعات و ملودی های کنسرت دیشب خسته کننده و معمولی و سفارشی بود و هیچ تاثیر گذاری خاصی در مخاطب اجرا نمی کرد.

در انتهای برنامه صهبایی برای اینکه حضار را از خستگی در بیاورد سه قطعه اجرا کرد که حسابی حضار را سر حال آورد، یک قطعه از این سه قطعه، ایرانی بود و دو قطعه دیگرهم شماره‌ها‌ی یک و پنج رقص مجار از قطعات معروف برامز آهنگساز شناخته شده ی کلاسیک جهان بود.

در پایان کنسرت گفت‌وگویی با رازمیک اوحانیان داشتیم.وی از اجرای امشب ارکستر سمفونیک خبر داد که قرار است قطعات «آب» از سریر و دو قسمت از مجموعه‌ی هفت پیکر مصطفی پورتراب و یک قطعه از ریاحی و همچنین سمفونی شماره 9 آنتوان دورژاک آهنگساز چکی با عنوان «سمفونی دنیای نو» اجرا شود. که مطمئنا اعضای ارکستر با اجرای این قطعات بیشتر می‌توانند رضایت حاضران در سالن را جلب کنند.

قابل ذکر است مصطفی پوتراب، ایمانی خوشخو و سهیل ناصری هنرمند آمریکایی ایرانی تبار دیشب به عنوان مهمانان ویژه در سالن حضور داشتند.