• لی لا رضایی | روزنامه نگار

موسیقی ما - به تازگي از مرگي زودرس رهيده ام و مي دانم اين فرصتي است كه اجل بار ديگر به من داد تا همچون گذشته در كنار دوستاني كه سالها كنارم بوده اند و مرا، نوشته هايم را، خبرهايم را، گزارش ها و گفت و گوهايم را دنبال كرده اند، باشم.كاش يادداشتي كه براي سالگرد تاسيس موسيقي ما مي نويسم، بدون هيچ تغييري منتشر شود. كاش حداقل يكي از مسولان اين يادداشت را بخواند و ببيند بر مردان آواز سرزمين من چه ها مي گذرد و چگونه براي رساندن...صدايشان به دست مخاطبان خود تلاش مي كنند تا با وجود تمامي سختي ها و راههاي پيچ در پيچي كه بايد براي دريافت مجوز ارشاد طي كنند، آلبومي را بي كمي و كاستي به مردمان برسانند.

كاش.... و كاش هاي ديگري كه شايد پرداختن به آنها جايي در اين مقوله نداشته باشد. اما اين چند سطر به من اختصاص داده شده است و دوست داشتم به جاي پرداختن به خودم، به دغدغه هايم، به دلبستگي ها و وابستگي هايم، به موسيقي سرزمينم كه دغدغه هميشگي ام است بپردازم.

اين بار هم ترجيح مي دهم درباره موسيقي بنويسم ، از مافيايي كه چندي است گريبان پرچمداران اين عرصه را گرفته است تا كنسرتهايي كه در لحظه آخر و با وجود دارا بودن تمام مجوزها، لغو مي شوند و حتي تا تيتراژهايي كه هميشه پر از حرف بوده اند و پر از حديث! اما هيچ يك از اينها به پاي هرز رفتن صداهايي نمي رسد، كه به دليل عدم دريافت مجوزها در خاطرات گم مي شوند كه صداي بانوان از اين دسته است و هميشه دغدغه ام پرداختن بي چون و چرا به آنها بوده است. به ممنوعيت صداهايي كه بي دليل و با دليل دراند خاك مي خورند. به خواننده هايي كه بدون در نظر گرفتن صداي خوب يا بدشان دارند روز به روز از خاك كشورم دورتر و دورتر مي شوند. به كسي بر نخورد كه مي گويم دلشوره مي گيرم، وقتي صدا به صدا نمي رسد و هنرمندان سرزمينم مجبورند صداي خود را از لابلاي هزاران هزار سختي به گوش مردم برسانند.

اما ...

سرزمين من ، موسيقي سرزمين من، به حمايت مسولاني نياز دارد كه براي ذره اي هم كه شده دلشان براي تك تك نتهايي كه ساخته مي شود، بسوزد. صداي مردان سرزمين من ، نيازي به مجوز ندارند وقتي از عشق مي گويند و با عشق ملودي مي سازند و بي آنكه ميخي از چارچوب قانون كم كنند، در راستاي آن گام بر مي دارند. زنان سرزمين من صداهاي مادرانه خود را پشت حصارها پنهان مي كنند تا لالايي هايشان فقط خاطرات گمشده اي باشد كه در كودكي شنيده ايم و با آن به خوابهاي عميق رفته ايم. و من اي كاش ها را براي همين ها علم كرده ام.
و باز به تمامي كاش ها، اي كاش ها ،آرزوها و اميدهايمان دست به دامن مي شوم و مي نويسم اي كاش همه چيز بر وفق مراد موسيقي ما باشد، بر وقف ترانه هايي باشد كه از دل برآمده اند . كاش دستمزد نوازنده ها به درد تامين معاششان بخورد وگره اي از مشكلات اقتصادي آنها بگشايد. كاش قدر حرفه اي هاي اين عرصه دانسته شود، كاش در فرصتهاي حداقل، مجوزها صادر شود. كاش بدون اينكه كنسرتي لغو شود، خواننده هاي خوش صدا كه حرف براي گفتن دارند، بتوانند مستقيما با طرفداران خود رو در رو شوند. كاش من به عنوان يك خبرنگار، به عنوان نويسنده اي كه سالهاست موسيقي را تجربه كرده و براي اين كه از دوستان خود در اين عرصه عقب نمانم، در زمينه هاي مختلف اين عرصه آموزش ديده ام و چيزهايي ياد گرفته ام بتوانم به راحتي با سوژه هاي خود ارتباط بگيرم و آنها بي هيچ موضع گيري و بي هيچ چوب لاي چرخ گذاشتني را ه را بر من هموار مي كردند. كاش بخل ها و حسادتها را كنار بگذاريم و بي عداوت و بي كينه به اشاعه اخبار موسيقي از هر ژانري بپردازيم. كاش هميشه فرصت داشته باشيم تا نظرات و انتقادات را پذيرا باشيم و بدون هرگونه جبهه گيري موسيقي يكديگر را بشنويم و خيلي اي كاش هاي ديگر كه شايد مجالي براي پرداختن به آنها در اين مقوله نباشد و در اين فرصت كه ما آن را سالگرد تاسيس سايت دوست داشتني خود كه مانند فرزندمان است، ناميده ايم جا داشته باشيم كه براي يك بار هم كه شده اين بار به خودمان تبريك بگوييم و بعد به دوستاني كه با صبر و حوصله در وقت و بي وقت جوابگوي تماسهاي مكرر و خارج از حوصله ما هستند. از اين ويترين كوچكي كه با شما مرتبطيم سالروز تولد آن را تبريك مي گويم.مباركتان و مباركمان باشد. ما پنجره اي براي شما گشوده اين تا از اين پنجره شما را با دنيايي مملو از موسيقي مرتبط كنيم. كاش خدا همراهي مان كند.

خوشحال مي شوم مستقيما با من در تماس باشيد و ايراداتم را گوشزد كنيد:
Leila.rezaie5@gmail.com