موسیقی ما - بزرگداشت پرويز مشكاتيان(آهنگساز و نوازنده سنتور) شب گذشته(27 شهريور) درحالي در تالار وحدت برگزار شد كه در اين برنامه چهره‌هاي شاخصي مانند محمدرضا شجريان، شهرام ناظري، شفيعي كدكني و سيمين بهبهاني و ... حضور داشتند. در ابتداي برنامه؛ محمد سرير(رئيس خانه موسيقي) با اعلام اينكه سكوت پرويز مشكاتيان در اواخر عمر معنادار بوده است، صحبت‌هاي خود را با اين شعر آغاز كرد. كه اي دوست وقت خفتن و خاموشي‌ات نبود.

وي افزود: نغمه‌ها و آهنگ‌هاي پرويز مشكاتيان در لابه‌لاي حافظه تاريخي ما مانده و خواهد ماند و شايد اگر اين‌گونه بگوئيم بهتر است كه؛ مشكاتيان در زمان سكوتش بيشتر ديده مي‌شد.

محمد سرير با اشاره به اينكه آهنگ‌هاي پرويز مشكاتيان جان تازه‌اي به موسيقي ايران داده است، خاطرنشان كرد: اين استاد يك تنظيم‌كننده، مدرس، آگاه نسبت به ادبيات ايران و جهان، نوازنده و آهنگساز بود كه ساز زدن وي و آهنگ‌هايش؛ خمودگي در موسيقي ايران را در زمان خود از بين برد. چراكه مصداق اين واقعيت را مي‌توانيم از آزمون‌هاي موسيقي كه درحال حاضر برگزار مي‌شود و همه قطعات وي را براي زدن انتخاب مي‌كنند، فهميد.
وي با اشاره به اينكه خانه موسيقي در جشن خود قرار است دو جايزه در زمينه آثار ضربي و سنتورنوازي به كساني كه در اين مسابقه شركت كرده‌اند؛ بدهد، يادآور شد: اعتقاد داريم كه مشكاتيان علاوه بر تكنيك؛ يك جريان خاص در موسيقي ايران راه‌ انداخت. خانه موسيقي هم مهرماه در اين دو زمينه‌اي ذكر شد، آثار را معرفي خواهد كرد.

در ادامه محمدرضا درويشي(محقق و آهنگساز)گفت: يك سال از رفتن پرويز مشكاتيان مي‌گذرد اما نه تنها اين رفتن را نتوانستيم باور كنيم بلكه هميشه صداي ساز وي در گوش‌هايمان است.وي افزود: به اعتبار 36 سال دوستي با پرويز؛ شاهد سلوك روحي و معنوي وي بودم و جدا از هم‌خانه بودن، همسايه بودن و همكار بودن يك رابطه عاشقانه با هم داشتيم.

در ادامه اين آهنگساز با اشاره به خوابي كه چندي پيش ديده است، اين‌گونه سخن گفت كه پرويز مشكاتيان نمرده است و زنده است. درويشي با تاكيد بر موضوع كه پرويز يك موسيقي‌دان منحصربفرد در موسيقي ايران است، درباره بخش‌هاي مختلف زندگي وي اين‌گونه سخن گفت: دوره اول زندگي مشكاتيان تا سن 18 سالگي در نيشابور گذشت و زيرنظر پدر و حسن مشكاتيان تجربه مختلف نواختن سازهايي مانند سنتور، دف، تنبك، ويالون را آموخت و در اين برهه؛ سازي نبود كه به دست پرويز برسد و بتواند از دست وي خلاصي يابد.

در اين دوره پايه‌گذاري موسيقي در روح و جسم مشكاتيان انجام شد اما اين دوره ناقص ماند، تا اينكه پرويز مشكاتيان در سال 53 در كنكور دانشگاه تهران براي رشته موسيقي قبول شد.وي ادامه داد: با ورود پرويز به دانشگاه تهران و آشنايي وي با نورعلي‌خان برومند و داريوش صفوت؛ فصل جديدي در زندگي مشكاتيان رخ داد.
وي گفت: پرويز نخستين كسي بود در ترم دوم دانشگاه به مركز حفظ و اشاعه موسيقي دعوت شد كه اين منجر به ديدن آخرين نسل از راويان اين موسيقي بود و همين امر باعث شد تا مردم و محافل موسيقي وي را به عنوان يك چهره بشناسند.

درويشي درباره بخش دوم زندگي مشكاتيان اين‌گونه سخن گفت: تشكيل گروه عارف يك سال قبل از انقلاب زيرنظر هوشنگ ابتهاج از ديگر كارهاي شاخص مشكاتيان بود. همچنين وي در 17 شهريور كه كانون چاوش تشكيل شد، به فصل تازه‌اي ديگر در زندگي هنري دست يافت كه از آن مي‌توان تدريس زياد، كنسرت زياد، انتشار آثار و آشنايي با محمدرضا شجريان اشاره كرد.

به اعتقاد درويشي؛ آشنايي با شجريان؛ ساز جديدي در زندگي پرويز بود و از آن مي‌توان به اوج فعاليت اين هنرمند اشاره كرد.درويشي ادامه داد كه ده سال آخر عمر پرويز مشكاتيان به سكوت و خانه‌نشيني گذشت. او از معدود نوازنده‌هايي بود كه شعر فارسي را خوب مي‌دانست و از نوازنده‌هايي بود كه با ورود به دانشگاه تهران شروع به يادگيري رديف موسيقي كرد. البته اين بدين‌معنا نيست كه وي قبلا رديف نمي‌دانسته است اما زود هم ياد گرفت كه بايد رديف را كنار بگذارد و فقط از آن استفاده كند.

وي ادامه داد: ما كمتر شاهد رديف‌نوازي از مشكاتيان بوديم. همچنين وي ازجمله آهنگسازاني بوده است كه آهنگ‌هايش در سن 20 سالگي از راديو پخش شد.درويشي با تاكيد بر اين موضوع كه تمام ابعاد زندگي مشكاتيان خيلي زود روي داد و مرگش هم زودهنگام رخ داد؛ گفت: پرويز دين خود را نسبت به موسيقي و فرهنگ سرزمين مادري‌اش انجام داد. جامعه هم دين خود را انجام داده است اما آيا نهادها و متوليان فرهنگي كار خود را به درستي انجام داده‌اند كه پاسخ من به اين پرسش؛ منفي است.

در ادامه آوا مشكاتيان(دختر پرويز مشكاتيان) به صحنه آمد و از جمع به خاطر حضور در مراسم بزرگداشت پدر تشكر كرد و سخنان خود را با شعري از احمد شاملو به پايان برد كه جاده با خاطره قدم‌هاي تو بيدار....

حاشيه‌ها:
در بزرگداشت مشكاتيان سه گروه به اجراي موسيقي پرداختند. در بخش نخست رامين صفايي و جمشيد صفرزاده؛ قطعاتي از آهنگ‌هاي مشكاتيان را اجرا كردند. همچنين در بخش دوم بهداد بابايي نوازنده ستار و شروين مهاجر بخشي از آلبوم معروف دستان را اجرا كردند.
پايان‌بخش برنامه‌هاي اين بزرگداشت آوازخواني همايون شجريان با همراهي سنتور توسط سيامك آقايي(شاگرد مشكاتيان) و آئين مشكاتيان(نوازنده تنبك و پسر مشكاتيان) بود كه قطعه‌اي از آلبوم دود عود اجرا شد.