موسیقی ما - بهار راستین: علی بحرینی گزیده ای از ترانه های اجرا شده اش را در قالب مجموعه ای با عنوان «آنچه گذشت» در اختیار عوامل موسیقی پاپ قرار می دهد. در این مجموعه 40 قطعه از سروده های این ترانه سرا توسط او انتخاب شده است؛ آثاری که در طول سال های اخیر خواننده هایی مثل شهرام شکوهی، احسان خواجه امیری، سعید شهروز، محسن چاوشی، حمید عسکری، بهنام صفوی، شهاب رمضان، بابک جهانبخش، مهدی یغمایی، مرتضی پاشایی، رامین بی باک، میلاد ترابی، میلاد کیانی، محمد علیزاده، رضا رویگری و... آنها را اجرا کرده اند. بدون تردید کمتر ترانه سرایی توفیق همکاری با حجم انبوهی از خواننده های مطرح و مجاز داخلی را داشته و به این ترتیب به نظر می رسد شنیدن مجموعه «آنچه گذشت» هم جذاب باشد و هم خاطره انگیز.

علی بحرینی در گفت وگو با «موسیقی ما»، ابتدا به چند سوال ما پاسخ گفت و سپس در مورد تعدادی از قطعات برگزیده اش توضیح کوتاهی ارائه داد.
 

• این 40 ترانه را از میان چند ترانه اجرا شده ات انتخاب کرده ای؟

-فکر می کنم حدود 200 ترانه من توسط خواننده های مختلف اجرا شده باشد.
 

• ملاک انتخاب این 40 ترانه چه بود؟

-اقبال عمومی به ترانه ها و همینطور سلیقه شخصی خودم.
 

• پس تصمیم گرفتی بیشتربه سراغ کارهای پرتیراژت بروی!

-آهنگی که پرتیراژ بوده قطعاً پتانسیل زیادی داشته که مورد استقبال قرار گرفته اما تعدادی از کارهایی که برای «آنچه گذشت» انتخاب کرده ام، به نظر خودم قابلیت های زیادی داشته اند اما شاید چندان شنیده نشده باشند.
 

• دلیل انتخاب اسم «آنچه گذشت» برای این مجموعه چه بود؟

یکی دو هفته برای انتخاب اسم این مجموعه فکر کردم و در نهایت به «آنچه گذشت» رسیدم. فکر می کنم اسم مناسبی است چون جمله خاطره انگیزی است و با محتوای مجموعه هم تناسب دارد.
 

• هدفت از جمع و جور کردن این مجموعه چیست؟

-می خواستم کارهایم را جمع بندی کنم. از سال 79 به مرور ترانه هایم منتشر شدند اما هرگز تلاش نکردم که به دیگران اعلام کنم کدام ترانه ها را در این سیزده سال من نوشته ام. این ترانه ها تا حالا نه تیتراژ بوده اند و نه ویدئو کلیپ شده اند و به همین خاطر فکر کردم بد نیست هم به خودم و هم به دوستان یادآوری شود که چه کارهایی از من اجرا شده است.
 

• «آنچه گذشت» به صورت رسمی منتشر می شود؟

-نه به هیچ عنوان! چون این 40 ترانه انبوهی صاحب امتیاز و تهیه کننده دارد. هدفم فقط یک جور اطلاع رسانی مفید و مختصر است. شاید از چکیده تمام این 40 قطعه، یک قطعه ترکیبی در ده، دوازده دقیقه آماده کنیم و آن را روی اینترنت بگذاریم.
 

• با نگاهی به لیست خواننده ها، این سوال پیش می آید که چگونه توانسته ای با این تعداد از خواننده های مطرح همکاری کنی؟

-این اتفاق به مرور افتاد و راستش را بخواهی وقتی مجموعه آماده شد برای خودم هم جالب بود که بسیاری از خواننده هایی که با آنها همکاری کرده ام، امروز محبوب و موفق هستند. همه چیز را در درجه اول مدیون لطف خدا می دانم و بعد از آن هم فکر می کنم تمرکزی که برای نوشتن ترانه و نوع ارتباطاتم در موسیقی داشتم به من کمک کرد.
 

• در مورد این تمرکز بیشتر توضیح می دهی؟

-از وقتی ترانه نویسی برایم جدی شده تصمیم گرفتم فقط در حوزه مجاز داخلی کار کنم. هرگز اجازه ندادم ذهنم به سمت موسیقی غیرمجاز داخلی یا لس آنجلسی کشیده شود. از طرف دیگر در بحث های حاشیه ای و کل کل های اینترنتی و انجمنی هم شرکت نکردم و تمام سعی ام این بود که سرم به کار خودم باشد چون اعتقاد دارم که در موسیقی مجاز و عواملش ظرفیت های زیادی موجود است. خیلی از خواننده هایی که با آنها همکاری کردم، قبل از اجرای ترانه های من موقعیت امروزی را نداشتند. از طرف دیگر سعی کردم درکم از مفهوم شغل ترانه سرا درست باشد. ترانه سرا، اساساً قرار نیست یک آرتیست باشد و مثلاً در فضای مجازی و با گرفتن عکس های آنچنانی با خواننده ها و حتی همکارانش رقابت کند. خیلی از ما یادمان رفته که ماهیت ترانه سرایی، در پشت پرده است و نیازی به خودنمایی وجود ندارد. البته می توان آنقدر خوب سرود و نوشت که مردم، ترانه سرا را از پشت پرده به روی صحنه بیاورند اما این کار را خودمان نباید انجام دهیم چون تمرکز و تعادلمان را به هم می زند.
 

• فکر می کنی علی بحرینی به جایگاهی رسیده باشد که ترانه هایش قابل تشخیص و امضاءدار باشد؟

-برای من امضاءدار بودن ترانه هایم فضیلت نیست. من به این فکر می کنم که نظر آهنگساز، خواننده و مخاطب را تأمین کنم و چون همیشه مجاز کار کرده ام محدودیت های ارشاد هم برایم مهم بوده است. ترانه سرایی به نظر من عرصه خودنمایی نیست. در تمام این سال ها دوست داشته ام که خواننده ها با من موفق شوند نه اینکه من با آنها به موفقیت برسم. به نظر من هر صدایی امضای خودش را دارد و من به عنوان ترانه سرا باید کلامم را جوری انتخاب کنم که با آن امضاء سازگار باشد، نه اینکه بخواهم امضایم را به کسی تحمیل کنم.
 

• همکاری با خواننده های مطرح را ادامه می دهی؟

-همکاری با عسکری، شکوهی، جهانبخش، میلاد ترابی و... را ادامه می دهم و قطعاً در آلبوم های بعدی آنها حضور دارم.
 

• با کدام خواننده های مطرح برای اولین بار همکاری خواهی کرد؟

-در آلبوم جدید بهنام علمشاهی حضور دارم و فکر می کنم آلبوم پرفروشی شود. با مسعود امامی که از نظر من یکی از سه ترانه سرای برجسته بعد از انقلاب است در آلبوم جدیدش با سه قطعه همکاری می کنم. این آلبوم برای من اهمیت فراوانی دارد چون برای صدایی ترانه نوشته ام که صاحبش یک ترانه سرای کم نظیر است و در حقیقت بابت خواندن ترانه هایم به من لطف کرده است.با امین رستمی نیز همکاری خواهم داشت.چند خواننده خوب هم که قابلیت فراوانی برای ستاره شدن دارند ترانه هایی از من خواهند خواند از جمله رضا اسدی،سعید اظهری،امیرعلی زمانیان،شاهین کزازی،مهدی احمدوند،جواد زکی شمس آبادی،محمد صداقت و همین طور دانیال.گروه  پازل هم در آلبوم رسمی خود چند ترانه از من ساخته اند.
 

• فکر می کنی علی بحرینی تا چه زمانی بتواند ترانه های پرمخاطب بنویسد؟

-تا زمانی که روی کارش تمرکزداشته باشد و نسبت به دیگران حسادت نکند. یکی از بزرگترین خوش شانسی های من همکاری با آهنگسازها و تنظیم کننده هایی مثل میلاد ترابی، پوریا حیدری و پیام هوشمند بوده که برای شیطنت و جوسازی کار نمی کنند و هدفشان را درست انتخاب کرده اند. بین من و دوستانم سلیقه های مشترک زیادی وجود داشته که باعث شده خروجی کارهایمان خوب باشد. متأسفم که این سلیقه های مشترک گهگاه به «مافیا بازی» تعبیر می شود و ترانه سراهایی که سال هاست از مرحله پرت شده اند و حواسشان به همه کس و همه چیز هست جز خودشان و کارهایشان ، هر چند وقت یکبار علیه من سم پاشی می کنند ، اما مطمئن باشند تمرکز من به این سادگی ها از بین نمی رود. با این وجود از تمام دوستانی که فکر می کنند من در آلبوم های مجاز جایشان را تنگ کرده ام و یکی از اعضای مافیا هستم عذر می خواهم.
 

• با خواننده های آن سوی آب همچنان همکاری نمی کنی؟

-نه، من سه چهار سالی است حتی دیگر پیشنهاد همکاری با آن طرفی ها را هم ندارم و ترجیح می دهم در امنیت کامل با خواننده هایی کار کنم که اطراف خودم هستند و در مشکلات ریز و درشت جامعه موسیقی با آنها اشتراک دارم. فعالیت مجاز شاید «دیر بازده» باشد اما با روحیات من سازگارتر است.
 

• دلت برای روزنامه نگاری تنگ نشده؟

-بسیار زیاد.خیلی مواقع به سوژه هایی برمی خورم که این دلتنگی بیشتر هم می شود.شاید دوباره روزنامه نگاری را شروع کنم.چند روزی است در یکی از شبکه های اجتماعی صفحه ای باز کرده ام وچیزهایی می نویسم و بسیاری از مخاطبان قدیمی مطالبم را هم پیدا کرده ام...
 
گفتنی های علی بحرینی در مورد تعدادی از ترانه هایش را بخوانید. او ترجیح داد به ترتیب الفبا  در مورد 24 ترانه از 40 ترانه ای که برای مجموعه «آنچه گذشت» انتخاب کرده چند جمله را با ما در میان بگذارد.

 
تازگیا- بابک جهانبخش
(می خوای بری نمی ذارم، آخه فقط تو رو دارم)
اوایل سال 85 من، بابک و پوریا حیدری پر از انرژی بودیم و اولین همکاری ما با «تازگیا» شکل گرفت. برخلاف آن چیزی که تصور می شود «تازگیا» را روی ملودی ننوشته ام. ترانه را که نوشتم حدس می زدم چه جور آهنگی روی آن ساخته شود. مطلع این ترانه یک هفته بعد از قسمت های دیگرش نوشته و ساخته شد. از «تازگیا» آنقدر بازتاب مثبت گرفتیم که همان سال با پوریا و بابک پنج شش کار دیگر انجام دادیم.
   
تبریک- بهنام صفوی
(به تو باختم و تو این بازیو بردی، تبریک...)
شهاب رمضان می خواست برای بهنام صفوی آهنگ بسازد. پارت اول ترانه را ساخت و بعد هم ملودی قسمت های دیگر را به من داد تا روی آن ترانه را ادامه بدهم. «تبریک» سه سال بعد از آنکه تولید شد و بیرون آمد اما با تنظیم خوب سیروان تر و تازه مانده بود.
   تیر خلاص- سعید شهروز
(دفتر عشق که بسته شد دیدم منم تموم شدم)
قرار بود سعید چند ترانه من را بسازد و آنها را به خلق ا... بفروشیم. «تیر خلاص» را برای دیگران ساخت اما آن را بدون اطلاع من برای آلبوم خودش انتخاب کرد. در آلبوم «معبد» یکی از قطعاتی که خوب شنیده شد همین آهنگ بود گرچه به خودش هم بارها گفتم که با صدای بی نظیرش می توانستیم کار بزرگتری بسازیم.
   جز تو- محمد علیزاده
(جز تو کی می تونه عزیز من باشه...)
روزهای پایانی صفحه بندی یکی از شماره های مجله اتفاق نو بود و من به شدت خسته و گرفتار اما میلاد ترابی همچنان از من می خواست تا برای تغییر قسمتی از ترانه که ملودی اش را عوض کرده بود به منزلش بروم. میلاد از همان روزی که قسمت اول ترانه نوشته شد اعتقاد زیادی داشت که «جز تو» با صدای محمد قطعه موفقی خواهد شد. وقتی این قطعه موفق شد بیشتر به هوش میلاد پی بردم.
  چه کردی- مهدی یغمایی
(چه کردی که به دل من نشستی...)
در آپارتمان یغمایی، به قدری از امین بامشاد که آن روز مهمانم بود انرژی گرفتم که ظرف یک ساعت روی یکی از سخت ترین ملودی هایی که تا حالا به دستم رسیده بود «چه کردی» را نوشتم. بیرون اتاق هفت هشت نفر از جمله پوریا حیدری و مهدی یغمایی منتظر بودند که ببینند من چه می کنم. مهدی وقتی ترانه را روی ملودی خواند به من گفت: واقعاً که چه کردی!
   خودت خواستی- احسان خواجه امیری
(خودت خواستی که من مجبور باشم...)
چند وقتی بود احسان را ندیده بودم. به محل کار او رفتم. دو خط ابتدایی «خودت خواستی» را روی یک تکه کاغذ نوشتم. پشت پیانو نشست و در کوتاه ترین زمان ممکن روی آن ملودی گذاشت. همان احساس را ادامه داد و بدون داشتن شعر، ملودی را تکمیل کرد. دو، سه ساعت اتود زدم و ترانه را تمام کردم. مصرع «حقیقت اینکه می بافی نبود» را بسیار دوست دارم.احسان چند روز بعد گفت که افشین یداللهی «خودت خواستی» را شنیده و از آن خوشش آمده. بیشتر خوشحال شدم.
   دل دیوونه- شهرام شکوهی
(دل، دل،دل دیوونه، کی قدر تورو می دونه...)
ملودی به شدت تأثیرگذار بود اما وسواس بیش از اندازه شکوهی کارم را سخت می کرد. وسواس او بیشتر به خاطر این بود که آواهای مورد نظرش در ترانه به شکلی تعبیه شود که به احساس ملودی کوچکترین خدشه ای وارد نشود. «دل دیوونه» با توصیه میلاد ترابی به عنوان سر آلبوم «مدارا» انتخاب شد. هم من و هم شهرام با قطعه «دلم خونه» به عنوان سر آلبوم بیشتر موافق بودیم، اما بعد از چند ماه هر دو به این نتیجه رسیدیم که نظر میلاد درست تر بوده است!
   دلم خونه- شهرام شکوهی
(پرم از درد دلتنگی، واسه م راهی نمی مونه...)
تنها قطعه آلبوم «مدارا» که در آن اول ترانه وجود داشت و بعد ملودی ساخته شد «دلم خونه» بود. روی این ترانه تعصب خاصی نداشتم و اصلاً فکر نمی کردم روزی به یک کار موفق تبدیل شود اما شکوهی بسیار مطمئن آن را از من تحویل گرفت و «دلم خونه» را به یک آهنگ موفق تبدیل کرد. خودم این خط از ترانه «دلم خونه» را بسیار دوست دارم: «دلت قرصه که من هستم،که دنیامو به تو بستم/ که هر وقت مشکلی باشه برای تو دم دستم».
   دوباره- بابک جهانبخش
(دوباره اشک، دوباره درد...)
پوریا حیدری چهار بیت از میان نوشته های من را بیرون کشید و گذاشت جلوی بابک! آن سال ها در موسیقی پاپ، خواندن ترانه های کوتاه، تحت تأثیر شادمهر عقیلی به اپیدمی تبدیل شده بود! روی «دوباره» اصلاً حساب نمی کردم اما این آهنگ سال ها پس از انتشار ، دوباره توسط پیام هوشمند تنظیم شد و در آلبوم جدید بابک بیرون آمد. با «دوباره» بیشتر از همیشه متوجه شدم که بابک فقط یک خواننده توانا نیست و بسیار خوب آهنگ می سازد.
   دوباره بیا- شهاب رمضان
(چقد تو خوبی، چه خوبه حالم، چه خوبه اینجا...)
هدفم نوشتن یک کار کاملاً مثبت بود که در آن همه چیز روبراه است و خواننده خاصی هم برای آن مورد نظرم نبود. یک سال بعد از نوشتن این ترانه شهاب رمضان برای دو خط اول آن ملودی ساخت و قرار شد براساس ادامه ملودی اش ترانه جدیدی بنویسم. از میان چهار کاری که با صدای شهاب از ترانه های من منتشر شده «دوباره بیا» را بیشتر دوست دارم.
   دوران- رضا رویگری
(دوران ما با هم، دوران یک عشقه، دوران صد زخمه، دوران بارونه...)
سال 80 یکی از طرفداران آلبوم «غوغا» بودم و سبک و سیاق رضا رویگری را بسیار دوست داشتم. آلبوم «کازابلانکا» تکمیل شده بود که در استودیو ملودی با رویگری به صورت رو در رو آشنا شدم و قرار شد در یک قطعه با یکدیگر همکاری کنیم. از رویگری خواستم اگر ترانه ای برایش نوشتم حتماً خودش آن را آهنگسازی کند چون هنوز هم اعتقاد دارم او به خاطر ویژگی های صدایش، بهترین ملودی ساز ممکن برای خودش است. «دوران» با تنظیم پوریا حیدری «رو» آمد و از ماحصل این همکاری رضایت کامل دارم.
  رأس 2- میلاد ترابی
(ساعت رأس دوئه، حواسم به توئه...)
بهار 89 با میلاد ترابی تولید یک آلبوم «مدل جدید» برای یک خواننده فرضی را استارت زدیم و بعد از تولید سه، چهار قطعه قرار شد خودش این آلبوم را بخواند. «ضربدر 2» آلبومی است که تمام ترانه هایش را من نوشتم و به همین خاطر دوست داشتم اسمم به عنوان «ترانه نویس» مطرح شود، نه «ترانه سرا». «رأس 2» مثل 10 قطعه دیگر این آلبوم برای مخاطب کم سن و سال تولید شد و به شدت دوستش دارم و اعتقاد دارم این «استایل» روزی در میان مردم محبوب خواهد شد.
   غیر معمولی- محسن چاوشی
(دوستی ساده ما غیر معمولی شد...)
مهران خالصی تماس گرفت و از من خواست برای یکی از خواننده هایش یک ترانه «تین ایج» بنویسم. از او خواستم تا به خواننده بگوید با من تماس بگیرد اما مهران گفت احتیاجی به این تماس نیست. من «غیر معمولی» را نوشتم. مهران از آن خوشش آمد اما فردای آن روز تماس گرفت و گفت خواننده با قسمت هایی از آن مشکل دارد و باید آن را اصلاح کنم! آنقدر غرق دردسرهای مالی بودم که با عصبانیت از مهران خواستم این همکاری را منتفی کند. ترانه روی دستم ماند تا اینکه چند روز بعد چاوشی آن را پسندید. ماحصل این همکاری موفق شد و روزی که آلبوم «حریص» بیرون آمد خیلی ها ناراحت شدند.
   قسمت – شهاب رمضان
(تو مث همه نگو که عشق ما اشتباه بود...)
سال 86 حدود 30 همکاری مشترک با شهاب داشتم که نیمی از آنها فنا شد... . «قسمت» همان سال ساخته شد و بعد از شش سال در آلبوم «جشن تنهایی» بیرون آمد. بعد از سه همکاری ریتمیک با شهاب در «رمانتیک»، به یک آهنگ «اسلو» با صدای او نیاز روحی داشتم. «قسمت» یکی از غم آلودترین ترانه های عمر من است.
   کاش عاشقت نمی شدم- احسان خواجه امیری
(فرصت ما تموم شده، باید از این قصه بریم...)
بعد از «خودت خواستی»، یک کار شش و هشت برای احسان نوشتم که قرار بود در آلبوم «یه خاطره از فردا» قرار بگیرد و مجوز هم گرفت اما به خاطر مشکلات تنظیم بیرون نیامد. چند هفته بعد هم «کاش عاشقت نمی شدم» را روی ملودی نوشتم. به نظر خودم ترانه اش، کار ویژه ای نیست اما به لطف صدای احسان خوب شنیده شد. «خودت خواستی» را ده ها بار بیشتر از «کاش عاشقت نمی شدم» دوست دارم.
    من کجای زندگیتم- حمید عسکری
(مگه مال من نبودی، مگه عاشقت نبودم...)
ملودی عسکری به نظرم بسیار ساده و معمولی بود. فکر می کردم وقتی برایش ترانه بنویسم، حمید آن را به خواننده دیگری خواهد سپرد اما وقتی «من کجای زندگیتم» را در خانه اش خواند از شنیدن آن غافلگیر شدم. شاه بیت این ترانه را حمید خودش سرود و بعد هم مقاومت کرد تا مصرع «یه خبر بده بدونم که هنوز فکر منی» را عوض کنم اما در این مورد خاص زورم به او رسید!
    من و تو- شهرام شکوهی
(از دست تو دلگیرم، آرامش نمی گیرم...)
روی ملودی شکوهی یک ترانه شش و هشت نوشتم. او رضایتش را اعلام کرد اما در دقیقه 90 چند کلمه از ترانه را تغییر داد. چون نام دو ترانه دیگر من در این آلبوم با «دل» شروع می شد (دل دیوونه و دلم خونه) اسم این آهنگ را گذاشتیم «من و تو»!
    من و تو- حمید عسکری
(نه مث تو واسه من پیدا می شه...)
فکر می کردم آلبوم «کما 3» تکمیل شده که ناگهان حمید یک آهنگ جدید رو کرد! ترانه «من و تو» را نیمه شب نوشتم و تا روزی که آلبوم منتشر شد آن را با صدای حمید نشنیدم. این آهنگ برای من حکم چکیده خاطره های شیرینی را دارد که در طول چند هفته همنشینی با حمید عسکری به وجود آمد.
   نبض احساس- مرتضی پاشایی
(دلخوری، از بغض پری، می فهمم...)
اوایل سال 86 یکی از واقعی ترین ترانه هایم را نوشتم و پشت تلفن آن را برای میلاد ترابی خواندم. یک خواننده ناشناس آن را برای آلبومش انتخاب کرد و چهار سال بعد از انتخابش پشیمان شد. میلاد تماس گرفت و گفت مرتضی پاشایی آن را می خواند. تنظیم مقداری تغییر کرد و «نبض احساس» به یکی از حسی ترین کارهای زندگی ام تبدیل شد.
   نمی دونم که می دونی- رامین بی باک
(چشمامو ببین، دستامو بگیر، نگو دیگه نگو کوچیک و کم بودیم...)
تمام ترانه را روی ملودی میلاد ترابی نوشتم. روی موفقیت آن خیلی حساب می کردیم اما متأسفانه درصد کمی از انتظار ما برآورده شد. من در انتخاب و چینش کلمات ترجیع بند این ترانه اشتباه کردم و حتی هنوز هم نتوانسته ام آن را بعد از چند سال حفظ کنم. حیف شد. می توانست خیلی موفق تر از این ها باشد.
   هامون- پوریا حیدری و داود حیدری
(همه دیوونگی هامون، همه ویرونگی هامون...)
چهار سال بود می خواستم برای خسرو شکیبایی کاری بنویسم و سرانجام اوایل تیر 91 دست به کار شدم. سعی کردم ترانه ام متفاوت باشد و ترجیح می دادم این ترانه را خواننده معروفی اجرا نکند. پوریا حیدری خودش ساخت و تنظیم کرد و بعد از صحبت های نافرجام با چند خواننده در نهایت خودش آن را خواند و بعد از دو روز قرار شد پدر پوریا (داود حیدری) هم دو بیت در پایان قطعه بخواند. «هامون» را به خاطر شکیبایی، حمید هامون و داریوش مهرجویی بسیار دوست دارم و کمتر هفته ای است که آن را گوش نکنم. اگر بگویم در میان کارهایم این آهنگ را جور دیگری دوست دارم دروغ نگفته ام.
   هذیون- بابک جهانبخش
(من موندن من، باز رفتن اون، باز گریه من، بازم هذیون...)
مدت ها از بابک بی خبر بودم که تابستان سال 89 لطف پیام هوشمند شامل حال من شد. پیشنهاد داد که یک ترانه برای صدای بابک بنویسم تا آن را بسازد و تنظیم کند. می دانستم که بابک در کارهایش به دنبال حال و هوای احساسی است و به همین دلیل سعی کردم یک ترانه «شبه فانتزی» بنویسم. «هذیون» در ارشاد اذیت شد و مجبورم کردند قسمت هایی از آن را تغییر دهم اما این زورگویی هم نتوانست مانع از موفقیت آن شود!
   هواتو کردم- عماد طالب زاده
(هواتو کردم اما تو نمی دونی...)
این ترانه را سال 86 برای صدای ایمان قیاسی نوشتم و به دست پیام هوشمند رساندم. ملودی پیام فوق العاده بود. این ترانه برای آلبوم «حساسیت» ایمان انتخاب شد و سال 88 مجوز گرفت اما چون انتشار این آلبوم منتفی شد هرگز با صدای قیاسی بیرون نیامد تا اینکه سال 91 پیام تماس گرفت و گفت عماد طالب زاده برای خواندن آن با قیاسی به توافق رسیده! خوشحالم که با اجرای این ترانه توسط عماد متوجه شدم او چقدر خواننده توانایی است و برایم جالب بود که عماد یک ترانه «مجوز دار»را از من خوانده است!امیدوارم هر چه زودتر آلبوم مجازش را بشنویم.او می تواند یکی از بهترین های این مارکت باشد.
   یه جور دیگه- میلاد کیانی
(حسرت و حسادت و احساس تنهایی منو کشت...)
حرف دلم بود و آغاز همکاری ام با میلاد کیانی که به شدت معتقدم یکی از بهترین خواننده های حال حاضر پاپ ایران است... . اگر «یه جور دیگه» را بعد از اجرای نهایی می شنیدم شاید چند کلمه اش را تغییر می دادم.